Άρθρο της Γεωργίας Τσαλακού, Επαρχιακής Γραμματέα ΠΟΓΟ Αμμοχώστου
Το γυναικείο ζήτημα, όπως συνηθίζεται να λέγεται, είναι ζήτημα πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και σαν τέτοιο από τη φύση του έχει να κάνει με το ποιος κυριαρχεί στο συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικοπολιτικό σύστημα. Για να εξετάσει κανείς τα προβλήματα της γυναίκας στη σύγχρονη εποχή, είναι ανάγκη να δει και να μιλήσει για τη θέση της γυναίκας σήμερα.
Είναι κοινώς παραδεκτό ότι η γυναίκα του σήμερα με τη γυναίκα του χθες έχουν πολλές διαφορές. Ενώ παλαιότερα η γυναίκα δεν θεωρούσε αλλά ούτε και θεωρείτο δυναμικό και αυτόνομο ον, με το πέρασμα του χρόνου η αντίληψη αυτή έχει αλλάξει κατά πολύ και ουσιαστικά.
Τα τελευταία χρόνια η γυναίκα βγήκε μπροστά, διεκδίκησε και κατάφερε να αλλάξει τη θέση της πάνω στην κοινωνική σκακιέρα. Οι γυναίκες πλέον εργάζονται και προσπαθούν ολοένα και περισσότερο για την επαγγελματική τους καταξίωση, την οικονομική τους ανεξαρτησία. Ωστόσο στην προσπάθεια ή αν θέλετε στην κατάκτηση αυτή υπάρχουν ακόμη και σήμερα πολλά προβλήματα τα οποία η κάθε γυναίκα καλείται να αντιμετωπίσει. Γιατί μπορεί μεν να μιλάμε για ισότητα σε χώρους εργασίας ωστόσο είναι γεγονός ότι η κάθε γυναίκα πιο δύσκολα θα εξεύρει εργασία από ένα άνδρα ενώ έρχεται και αντιμέτωπη με το φαινόμενο της «μη ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία».
Σήμερα, οι γυναίκες εισέρχονται στην αγορά εργασίας πιο εύκολα, όμως, η αγορά εργασίας εξακολουθεί να διαχωρίζει τα επαγγέλματα με βάση το φύλο σε “αντρικά” και “γυναικεία”. Αποτέλεσμα αυτού του διαχωρισμού είναι ότι τα γυναικεία επαγγέλματα έχουν χαμηλότερες αποδοχές, λιγότερες ευκαιρίες για επαγγελματική ανέλιξη και λιγότερο κοινωνικό κύρος από τα αντρικά επαγγέλματα.
Το χάσμα αμοιβών υπάρχει μέχρι και σήμερα μεταξύ γυναικών-ανδρών. Οι γυναίκες παίρνουν λιγότερα χρήματα από τους άντρες για το ίδιο, ή παρόμοιο, είδος απασχόλησης ενώ τα τελευταία χρόνια διεξάγονται σημαντικές έρευνες σε μια προσπάθεια να βρεθούν λύσεις στο σοβαρό αυτό κοινωνικό πρόβλημα.
Η γυναίκα εκτελεί καθημερινά και αδιάλειπτα και μια άλλη εργασία, η οποία εκτελείται από αυτήν άμισθή, η ενδοιοικογενειακή εργασία η οποία ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να μην αναγνωρίζεται ως πραγματική εργασία.
Ένα άλλο μεγάλο θέμα που απασχολεί τις γυναίκες σήμερα είναι το ζήτημα της σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών. Βλέπουμε γυναίκες από όλους τους επαγγελματικούς χώρους να καταγγέλλουν σεξουαλική, λεκτική και κάθε άλλη μορφή βίας, της οποίας ήταν θύματα και δεν μπορούσαν να μιλήσουν παλαιότερα. Σήμερα, τώρα που το επέτρεψαν οι κοινωνικές συνθήκες, οι γυναίκες αυτές βγήκαν μπροστά, ξεπέρασαν το φόβο και τη ντροπή και μίλησαν. Οι γυναίκες είναι δυσανάλογα τα θύματα σε εγκλήματα σεξουαλικής βίας, όπως είναι ο βιασμός η κακοποίηση, ο ξυλοδαρμός.
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προβάλλουν και ενισχύουν τα στερεότυπα με βάση το φύλο με αρκετούς τρόπους. Σε ταινίες, περιοδικά, βιβλία, και διαφημίσεις, οι γυναίκες παρουσιάζονται συχνά ως πλάσματα, αβοήθητα, υπερβολικά συναισθηματικά και εξαρτημένα από τους άντρες για υποστήριξη και καθοδήγηση. Οι σελίδες που οι εφημερίδες και τα περιοδικά αφιερώνουν “για τη γυναίκα” αφορούν αποκλειστικά πληροφορίες για τη μαγειρική, τη δίαιτα και τη διατροφή, την καθαριότητα του σπιτιού και του κήπου, τον τρόπο ζωής και διασκέδασης, τη μόδα και το ντύσιμο, τη φροντίδα των μαλλιών, το πλέξιμο και το ράψιμο. Διαμορφώνουν έτσι το πρότυπο για τη γυναίκα που δεν είναι σύμφωνο με τη γυναίκα του σήμερα.
Η ισοτιμία της γυναίκας είναι κοινωνικό ζήτημα και σαν τέτοιο κοστίζει και δε χωράει σε απάνθρωπες ανταγωνιστικές κοινωνίες. Διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι ο δρόμος για την ισότητα και ισονομία της γυναίκας είναι μακρύς και μόνο με αγώνες μπορεί να κατακτηθεί. Αυτό το χρέος έχουμε όλες οι γυναίκες. Να δημιουργήσουμε καλύτερες προϋποθέσεις ισότιμης ζωής για εμάς και για τις επόμενες γενιές.