“Οι γυναίκες στην Κύπρο αλλά και στον κόσμο παλεύουν ακόμη και σήμερα για τα αυτονόητα.” Ομιλία Γ.Γ. ΠΟΓΟ Σκεύης Κουκουμά στην κινητοποίηση για τη 8η Μαρτίου

Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες,

Με την ευκαιρία της 8ης του Μάρτη, χαιρετίζουμε τη γυναίκα της Κύπρου και όλες τις γυναίκες του κόσμου που αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους, ενάντια στη φτώχεια και την εκμετάλλευση, για Ειρήνη και Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Όσο και εάν προσπαθούν να αλλάξουν ακόμη και αυτή την ιστορική επέτειο, το σημείο αναφοράς για τους ταξικούς και οργανωμένους αγώνες των γυναικών, η 8η του Μάρτη, δεν θα γίνει απλά μια γιορτή για όλες τις γυναίκες.

Οι παρακαταθήκες των εργατριών στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης δεν χωρούν ούτε στα ακριβά σαλόνια, ούτε στο φτηνό μάρκετινγκ των «επετειακών εκπτώσεων»….

Γιατί η 8η του Μάρτη δεν αφιερώνεται γενικώς και αορίστως σε κάθε γυναίκα. Όσα συμβολίζει και όσα συμπυκνώνει η διεθνής Μέρα της Γυναίκας δεν ήταν αγώνες όλων των γυναικών ανεξαρτήτως τάξης, κοινωνικής θέσης και ιδεολογίας.

Γιατί άλλη ανισοτιμία βιώνει η εργαζόμενη μητέρα που σηκώνει το καθημερινό βάρος της δουλειάς και του νοικοκυριού, η άνεργη, η αγρότισσα, η νέα γυναίκα που τώρα μπαίνει στη βιοπάλη, η μετανάστρια, η γυναίκα στις εμπόλεμες περιοχές και άλλα νιώθει η κυρία των αστικών σαλονιών.

Αυτές τις μέρες θα μας ξαναθυμηθούν όλοι όσοι μας ξεχνούν τον υπόλοιπο χρόνο. Θα ακούσουμε καλογραμμένες ομιλίες για την ισότητα, για την προσφορά της γυναίκας, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στο σπίτι, στην δουλειά, στην καθημερινότητα. Θα μας ευχαριστούν που τεκνοποιούμε, επειδή κρατούμε τις οικογένειες δεμένες, γιατί μεγαλώνουμε τα παιδιά και φροντίζουμε τους ηλικιωμένους. Αυτές τις μέρες.

Τι να κάνουμε όμως τα επετειακά ευχολόγια όταν η – τότε – μόνη γυναίκα Υπουργός καταδίκασε εκατοντάδες γυναίκες να εργάζονται στο λιανικό εμπόριο τις Κυριακές, χάνοντας με αυτό τον τρόπο την μόνη μέρα που είχαν να περάσουν με την οικογένεια τους.

Τι να κάνουμε τις δεσμεύσεις και τις διακηρύξεις των Κυβερνώντων για τις γυναίκες της εργασίας όταν θεωρούν ότι ο κατώτατος μισθός – εκεί και όπου υπάρχει – είναι αρκετά ψηλός και ικανοποιητικός?

Τι να το κάνουμε το Υφυπουργείο Ισότητας – που σχεδιάζουν να εξαγγείλουν – όταν την Επίτροπο Ισότητας – την άφησαν με ένα λειτουργό, χωρίς αρμοδιότητες και χωρίς κονδύλια;

Τι να την κάνουμε την κατανόηση της Κυβέρνησης του ΔΗΣΥ όταν ο σεξισμός και η υποτίμηση της γυναίκας επιβραβεύονται με αξιώματα;

Τι να τις κάνουμε τις δεσμεύσεις τους όταν το αντρικό ουροδοχείο σε σχήμα γυναίκας κυκλοφορεί ακόμη με το έμβλημα της Κυπριακής Δημοκρατίας 7 μήνες μετά την ανάδειξη του από την ΠΟΓΟ;

Πως αναγνωρίζουν την προσφορά της γυναίκας που μετά την εισβολή προσφυγοποιήθηκε και καλέστηκε να κτίσει από την αρχή της ζωή της σε εγκαταλειμμένους σήμερα προσφυγικούς συνοικισμούς, με πολυκατοικίες χωρίς ανελκυστήρες και με τα ψίχουλα της προσφυγικής τους πολιτικής.

Πως θα δώσουν λύσεις στο πρόβλημα της στέγης και στα ψηλά ενοίκια, που καταπλακώνει τις ζωές χιλιάδων συμπατριωτών μας, αφού έχουν καταργήσει το Ενιαίο στεγαστικό σχέδιο για οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα και με τις πολιτικές τους επιδιώκουν να ξεσπιτώσουν και άλλο κόσμο προς όφελος των τραπεζών;

Πως θα εφαρμοστεί έστω και κουτσουρεμένη η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης? Με τις αόριστες εξαγγελίες για το Σπίτι της Γυναίκας που ούτε στα χαρτιά δεν είναι σχεδιασμένο και σίγουρα χωρίς χρονοδιαγράμματα?

Τι να τις κάνουμε τις αίολες υποσχέσεις τους όταν στην Κύπρο της ανάπτυξης και του success story, η άδεια μητρότητας είναι μόνο 18 εβδομάδες; Πότε η κυβέρνηση θα τερματίσει τις διακρίσεις στη άδεια Πατρότητα και στη σύνταξη χηρείας στους άνδρες; Πότε θα εφαρμοστεί επιτέλους ένα σχέδιο πληρωμένης γονικής άδειας στον τόπο μας; Δυστυχώς τα οράματα της Κυβέρνησης περιορίζονται σε καζίνο και πύργους χρυσοπληρωμένων διαβατηρίων.

Πώς να δεχθούμε ότι πιστεύουν στο ΓΕΣΥ όταν εδώ και 6 χρόνια κρατούν τα δημόσια νοσηλευτήρια υποστελεχωμένα, χωρίς αναλώσιμα, χωρίς συντήρηση, μακριά από τις νέες τεχνολογίες στον τομέα της υγείας;

Πως μπορούν να πολεμήσουν την ανισομισθία όταν αποτελούν την προέκταση των μεγαλοεπιχειρηματιών στην πολιτική εξουσία;

Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές,

Τα πιο πάνω δεν είναι απλά η σκιαγράφηση της πραγματικότητας, δεν είναι απλά μια ανάγνωση της σημερινής αντιδραστικής Κυβέρνησης του τόπου, δεν είναι απλά το επιστέγασμα των αντιλαικών πολιτικών σε Κύπρο και Ευρώπη. Αποτελούν ταυτόχρονα, το πεδίο των αγώνων μας.

Η φετινή επέτειος της απεργίας των εργατριών στην κλωστοϋφαντουργία βρίσκει τις γυναίκες στην Κύπρο αλλά και στον κόσμο να παλεύουν ακόμη και για τα αυτονόητα. Να παλεύουν με την ανισομισθία, την φτώχεια, τις εντεινόμενες επιθέσεις στα δικαιώματα τους.

Τέρμα όμως στις διαπιστώσεις και τα μοιρολογήματα. Τώρα είναι η ώρα που η γυναίκα θα πρέπει να ρίξει μια ματιά στους ηρωικούς αγώνες του γυναικείου κινήματος και μαζί με ολόκληρο το λαϊκό κίνημα να αντλήσουν δύναμη για τους αγώνες που θα έρθουν.

Το κίνημα μας δεν θα αναστείλει τις διεκδικήσεις και τους αγώνες του χάρη στην κερδοφορία μιας χούφτας επιχειρηματιών. Δεν θα χαραμίσουμε τα όνειρα, τα δικά μας και των οικογενειών μας για τη καλοπέρασης μιας ολιγαρχίας – εντός και εκτός Κύπρου.

Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ καλεί τις γυναίκες του τόπου να πυκνώσουν τις γραμμές του, για Συλλογική δράση, αγωνιστική διεκδίκηση για όσα μας ανήκουν:

• Να συνεχίσουμε –Ελληνοκύπριες και Τουρκοκύπριες- την πάλη για ειρηνική λύση του κυπριακού που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση, επανένωση και αποστρατιωτικοποίηση του νησιού μας!

• Να υπερασπιστούμε δυναμικά τις κατακτήσεις των γυναικών και του εργατικού κινήματος, το κοινωνικό κράτος και το δημόσιο πλούτο της χώρας μας,

• Να παλέψουμε ώστε τα οράματα της Κυβέρνησης για ανάπτυξη να μην περιορίζονται σε καζίνο και πύργους χρυσοπληρωμένων διαβατηρίων,

• Να απορρίψουμε τις πολιτικές της ΕΕ που βυθίζουν τους λαούς στη λιτότητα και τη φτώχεια και στρατιωτικοποιούν επικίνδυνα την ήπειρο μας, διεκδικώντας ταυτόχρονα μια άλλη Ευρώπη, την Ευρώπη των Λαών!

• Να συνεχίσουμε την πάλη για την κοινωνία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης που θα διασφαλίζει στην πράξη την κοινωνική ισότητα και την ισοτιμία των φύλων!

Ζήτω οι αγώνες των Γυναικών

Ζήτω η πάλη για την χειραφέτηση της γυναίκας

Ζήτω η 8η του Μάρτη

Λευκωσία, 6 Μαρτίου 2019