Σκεύη Κουκουμά: Κανένας δεν θα μας ανοίξει ιπποτικά τις πόρτες της ισοτιμίας. Όλα θα κερδηθούν με οργάνωση και αγώνα.

thumbnail

Χαιρετισμός της Γενικής Γραμματέα της ΠΟΓΟ, βουλευτή ΑΚΕΛ Σκεύης Κουκουμά στην κινητοποίηση ΠΟΓΟ και ΠΕΟ της 5ης Μαρτίου 2016 “Αντιστεκόμαστε στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές – Αγωνιζόμαστε για την ισότητα”

Φίλες και φίλοι, συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Η Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, η 8η του Μάρτη, δεν είναι γιορτή. Δεν τη γιορτάζουμε! Την τιμούμε! Την τιμούμε με νέους αγώνες, όπως ο αγώνας που ξεκινούμε σήμερα.

Όλες και όλοι που βρεθήκαμε σήμερα εδώ, στέλνουμε ένα ισχυρό μήνυμα αντίστασης στο νεοφιλελευθερισμό που πλήττει διπλά τις γυναίκες, τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους. Η λιτότητα υπονομεύει κάθε βήμα προς την ισότητα! Στέλνουμε μήνυμα αντίστασης στην πολιτικής της κυβέρνησης Αναστασιάδη, στα μνημόνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Κύριε Πρόεδρε, success story υπάρχει μόνο για την τάξη των εκατό οικογενειών της κυπριακής ελίτ που είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται. Δεν υπάρχει success story κύριε Πρόεδρε για όλους τους υπόλοιπους! Ούτε η άνοιξη ήρθε, ούτε το μνημόνιο θα τελειώσει για τις δεκάδες χιλιάδες οικογένειες εργαζομένων που βλέπουν τις ζωές τους να συνθλίβονται από την πολιτική της κυβέρνησης σας.

  • Για ποιο success story μιλά ο υπουργός Οικονομικών όταν οι μνημονιακές πολιτικές οδήγησαν σε κλείσιμο παιδοκομικών σταθμών, νηπιαγωγείων και κέντρων φροντίδας ηλικιωμένων σε προσφυγικούς συνοικισμούς και συνοικίες, υποδομές που είναι απαραίτητες για την εργαζόμενη γυναίκα;
  • Για ποια success story μιλά η κυβέρνηση όταν χιλιάδες γυναίκες μονογονιοί είναι πνιγμένες στα δάνεια, στη φτώχεια και την ανεργία;
  • Πότε θα έχουν χρόνο για τη ζωή τους, την οικογένεια τους, τη δράση τους στην κοινωνία οι χιλιάδες γυναίκες που αναγκάζονται πλέον να δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα, επειδή η κυβέρνηση, για το χατίρι μερικών  της τάξης τους, θέλει να επιβάλει τη φιλελευθεροποίηση των ωραρίων στο λιανικό εμπόριο;
  • Τι να τις κάνουμε τις ποσοστώσεις για τις γυναίκες στα διοικητικά συμβούλια των ημικρατικών οργανισμών κύριε Αβέρωφ Νεοφύτου, όταν παλεύετε μέρα νύχτα να τους ξεπουλήσετε, να χαρίσετε δηλαδή τα λιμάνια, τον ηλεκτρισμό και τις τηλεπικοινωνίες του τόπου σε ξένους επιχειρηματικούς κολοσσούς;
  • Τι να τις κάνουμε τις ποσοστώσεις όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν βρήκε παρά μόνο μία γυναίκα να διορίσει στο υπουργικό συμβούλιο; Τι να τις κάνουμε τις ποσοστώσεις όταν δεν έχουν το θάρρος να καταδικάσουν τις χυδαίες σεξιστικές επιθέσεις στελεχών της παράταξής τους;
  • Για ποιο σεβασμό στη γυναίκα μπορεί να μιλά το κυπριακό κράτος, όταν στην Κύπρο του 21ου αιώνα, μια έγκυος γυναίκα χάνει τη ζωή της επειδή δεν υπάρχει γυναικολόγος ή γυναικολογικό τμήμα κοντά της;
  • Πότε επιτέλους θα ασχοληθεί σοβαρά η κυπριακή κυβέρνηση με τη μάστιγα της βίας κατά των γυναικών; Χρειάστηκαν δύο χρόνια για να προχωρήσει στην υπογραφή της «Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης» για την Καταπολέμηση της Βίας Κατά των Γυναικών. Πρέπει να περιμένουμε άλλα δύο χρόνια για να τη φέρει στη βουλή για επικύρωση;

Φίλες και φίλοι, συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
Απευθυνόμαστε σε όλους και όλες, άνδρες και γυναίκες που πιστεύουν στην ισοτιμία των φύλων, στα δικαιώματα της γυναίκας. Και που γνωρίζουν ότι δεν θα χαριστεί από κανένα, ούτε θα προκύψει με ευχολόγια κάθε χρόνο στις 8 του Μάρτη. Κανένας δεν θα μας ανοίξει ιπποτικά τις πόρτες της ισοτιμίας. Κανένας δεν θα μας παραχωρήσει σαν τζέντλεμαν τη θέση που μας αξίζει στην κοινωνία. Όλα θα κερδηθούν με οργάνωση και αγώνα.

Γιατί η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες.
Γιατί η απάντηση είναι στη συλλογική δράση και όχι στη μοιρολατρία και τον ατομικισμό.
Γιατί οι λύσεις βρίσκονται στο «εμείς» και όχι στα «εγώ».
Γιατί οι αλήθειες είναι μέσα στην κοινωνία και όχι στα δελτία των ειδήσεων.

Φίλες και φίλοι,
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Η φλόγα που άναψαν οι εργάτριες της Νέας Υόρκης το Μάρτη που 1857 είναι μια φλόγα που καίει ακόμα, γιατί η ισοτιμία ανδρών και γυναικών παραμένει ακόμα όραμα και όχι πραγματικότητα. Για αυτό η φλόγα αυτή, πρέπει να συνεχίσει να περνά στις επόμενες γενιές των γυναικών, αλλά και των ανδρών που πιστεύουν στην ισοτιμία των φύλων. Η 8η του Μάρτη δεν είναι γιορτή. Ήταν και είναι σύμβολο αγώνα και θα έτσι θα μείνει και τούτο τον αιώνα.

Η σημερινή μέρα είναι μόνο η αρχή.
Συνεχίζουμε δυναμικά. Με ψηλά το κεφάλι. Με πείσμα και αγωνιστικότητα.
Μαζί με το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ και το ταξικό κίνημα της ΠΕΟ.
Με αγώνες μαζικούς και συλλογικούς.
Με δυναμισμό, ελπίδα και αισιοδοξία.
Θα κάνουμε την Κύπρο και τον κόσμο όπως αξίζει στα παιδιά μας.

ΖΗΤΩ Η 8Η ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ
ΖΗΤΩ Η ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ