Σωτηρούλα Χαραλάμπους: Απαιτούμε ουσιαστική στήριξη της εργαζόμενης γυναίκας και όχι μέτρα βιτρίνας

Χαιρετισμός της Αναπληρώτριας ΓΓ της ΠΕΟ και τέως Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Σωτηρούλας Χαραλάμπους στην κινητοποίηση ΠΟΓΟ και ΠΕΟ της 5ης Μαρτίου 2016 “Αντιστεκόμαστε στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές – Αγωνιζόμαστε για την ισότητα”

Συναγωνίστριες, συναδέλφισσες – οι,

Από μέρος της ΠΕΟ απευθύνω θερμό χαιρετισμό σ’ όλους όσους ανταποκρίθηκαν στο σημερινό κάλεσμα. Είμαστε σήμερα εδώ σε μια αγωνιστική πορεία αντίστασης και αντίδρασης στις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού και της λιτότητας.

Προσπαθεί η κυβέρνηση, οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ευρώπης, τα κυρίαρχα ΜΜΕ, όλοι όσοι συντονισμένα εργάζονται για να περνούν το μήνυμα ότι όλα βαίνουν καλώς, να μας πουν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να αντιδρούμε. Η οικονομία πάει καλά, βγαίνουμε από το μνημόνιο, η ανεργία μειώνεται, η Κύπρος εκσυγχρονίζεται και είναι ένα πετυχημένο παράδειγμα προς μίμηση.

Μας λένε ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, ότι είναι ανεύθυνο να διεκδικούμε επαναφορά μισθών και ωφελημάτων, αυτό χαλά το καλό κλίμα, η κύρια οικονομία θα θυμώσει και θα μας τιμωρήσει.

Λένε στις γυναίκες ότι είναι υπέρ της ισότητας όμως δεν μπορούμε τώρα να δώσουμε κονδύλια για προώθηση μέτρων για την ισότητα γιατί αυτό θα χαλάσει την προσπάθεια να έχουμε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς.

Αυτά ακούμε καθημερινά.

Εμείς ξέρουμε συναδέλφισσες και συνάδελφοι ότι η ιστορία επιτυχίας στην οποία αναφέρονται, το παράδειγμα της Κύπρου που το περιφέρουν στα σαλόνια των Βρυξελλών αφορά τα κέρδη, τους λίγους όχι όμως εμάς. Εμείς ξέρουμε ότι μπορεί να λένε ότι οι αριθμοί των ανέργων μειώθηκαν, αλλά την ίδια ώρα 40000 άτομα είναι άνεργοι πάνω από 6 μήνες. Ξέρουμε ότι στους νέους έχουμε την πέμπτη χειρότερη θέση στην Ευρώπη στην ανεργία και ότι τα παιδιά μας μετανάστευσαν, δεν επιστρέφουν στον τόπο τους αφού δεν βλέπουν αυτό το θαύμα για το οποίο μας μιλούν.

Εμείς ζούμε την διεύρυνση των ανισοτήτων. Οι μισθοί υποχώρησαν στα επίπεδα του 1996. Το εισόδημα της εργασίας τα τελευταία τρία χρόνια μειώθηκε κατά 20% ενώ στα ίδια αυτά χρόνια, τα εισοδήματα του κεφαλαίου παραμένουν σταθερά και για το 2016 θα έχουν και αύξηση κατά 200εκ.\

Εμείς ξέρουμε ότι το ΓΕΣΥ για το οποίο δεσμεύτηκε η κυβέρνηση και μέσα από το μνημόνιο, δεν εφαρμόζεται, ότι το δημόσιο σύστημα υγείας γονατίζει λόγω των συνεχών περικοπών με αποτέλεσμα ο κόσμος να ταλαιπωρείται, οι επαγγελματίες της υγείας να αδυνατούν να ασκήσουν το έργο τους, ζωές να κινδυνεύουν.

Ζούμε την αποψίλωση του κοινωνικού κράτους. Οι συνταξιούχοι κάθε χρόνο χάνουν και κάτι. Το πιο πρόσφατο, για τους πιο φτωχούς από τους φτωχούς συνταξιούχους, αυτούς που η κυβέρνηση πανηγύρισε ότι τους έδωσε Ε.Ε.Ε., αφαίρεσαν από το Ε.Ε.Ε. την 13 η σύνταξη που πήραν τον Δεκέμβρη.

Εμείς βλέπουμε τις ανισότητες ανάμεσα στην κοινωνία να διευρύνονται. Η Κύπρος είναι η πιο άνιση κοινωνία της Ευρώπης με τις γυναίκες, τις μετανάστριες, τα ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού να βιώνουν με ιδιαίτερη οξύτητα τις ανισότητες αυτές.

Οι επισφαλείς μορφές απασχόλησης διευρύνονται συνεχώς. Η μερική απασχόληση υπερδιπλασιάστηκε από το 2007 έως το 2014. 94,3% των εργαζομένων που εργάζονται με προσωρινή απασχόληση το κάνουν γιατί είναι αναγκασμένοι και όχι γιατί το επιθυμούν. Η κυριακάτικη αργία καταργήθηκε για τις χιλιάδες των γυναικών που εργάζονται στο λιανικό εμπόριο και ο νόμος παραβιάζεται συστηματικά.

Για αυτούς και για πολλούς άλλους λόγους είμαστε εδώ σήμερα για να υψώσουμε φωνή διαμαρτυρίας, αντίστασης και αγώνα. Είμαστε εδώ για να τονίσουμε ότι έχουμε κάθε δικαίωμα και νομιμοποιούμαστε να απαιτήσουμε επαναφορά των μισθών και των ωφελημάτων των εργαζομένων, μέτρα ανάπτυξης που να δημιουργούν θέσεις εργασίας με δικαιώματα και αξιοπρέπεια, τερματισμό της λιτότητας και των περικοπών στο κοινωνικό κράτος.

Είμαστε εδώ για να απαιτήσουμε ουσιαστικά μέτρα στήριξης της εργαζόμενης γυναίκας, κύπριας και μετανάστριας της άνεργης, μέτρα που να υποβοηθούν στην διευκόλυνση εργασίας και οικογένειας όπως η πληρωμένη άδεια σε άνδρες και γυναίκες και όχι μέτρα βιτρίνας και εντυπωσιασμού, αποτελεσματική εφαρμογή των νομοθεσιών.

Πριν 159 χρόνια οι υφάντριες της Νέας Υόρκης πορεύτηκαν για εργασία με δικαιώματα, για ζωή με δικαιώματα. Αυτός ο αγώνας συνεχίζεται και σήμερα για το δικαίωμα σε εργασία με ασφάλεια και αξιοπρεπείς όρους απασχόλησης, για την ισότητα και την πρόοδο.