Στις 9 Ιουλίου 1959, ιδρύεται η Παγκύπρια Ομοσπονδία Γυναικείων Οργανώσεων (ΠΟΓΟ) ως συνεχιστής της Παγκύπριας Οργάνωσης Δημοκρατικών Γυναικών (ΠΟΔΓ), η οποία είχε τεθεί στην παρανομία από τους Άγγλους κατακτητές μαζί με τις άλλες οργανώσεις του Λαϊκού κινήματος.
Όσες ανήκουμε στην ΠΟΓΟ, αισθανόμαστε πολύ περήφανες αλλά ταυτόχρονα και βαριά την ευθύνη, γιατί γνωρίζουμε ότι το Κίνημα μας, μέσα στην πορεία του χρόνου έγραψε με χρυσά γράμματα, τις δικές του σελίδες στην ιστορία του Γυναικείου Κινήματος του τόπου μας, του οποίου αποτελεί τη ραχοκοκαλιά. Δεν είναι μάλιστα υπερβολή αν πούμε ότι όταν γίνεται αναφορά στην ιστορική εξέλιξη του Γυναικείου Κινήματος στην Κύπρο, ουσιαστικά αναφερόμαστε στην ιστορία του δικού μας Κινήματος αφού σε αυτά τα χρόνια, η ΠΟΔΓ και στη συνέχεια η ΠΟΓΟ, αναδείχθηκε μέσα από επίμονους και επίπονους αγώνες, σε πρωτοπόρα αγωνιστική δύναμη των γυναικών της Κύπρου, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη βελτίωση της θέσης της γυναίκας. Εμείς, ως νεαρές γυναίκες, νιώθουμε δέος αλλά και τιμή που είμαστε μέρος αυτής της οργάνωσης.
Η ΠΟΓΟ, ως οργάνωση με προοδευτικό και ριζοσπαστικό προσανατολισμό από την πρώτη στιγμή της σύστασης της, αποτελούσε την οργανωμένη φωνή των γυναικών στη δύσκολη περίοδο της ανεξαρτησίας που μόλις άρχιζε, αλλά και τη λαίλαπα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, το δίδυμο έγκλημα του ’74, την προσφυγιά με το μαυροφόρεμα χιλιάδων μανάδων, την ήττα του υπαρκτού σοσιαλισμού, την επιβολή της λεγόμενης νέας τάξης πραγμάτων και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Μαζί με άλλες δυνάμεις ρίχτηκε με σθένος στον αντικατοχικό αγώνα, για λύση και επανένωση της Κύπρου και του λαού της, για την επαναπροσέγγιση και την οικοδόμηση της εμπιστοσύνης με τις Τουρκοκύπριες συμπατριώτισσες μας, ενώ ταυτόχρονα προβάλλει και διεκδικεί τα δικαιώματα των γυναικών, θέτοντας ως βασικό στόχο την ισότητα και την ισοτιμία σε κοινωνικό-οικονομικό πολιτικό επίπεδο.
Οι αγώνες της ΠΟΓΟ όλα αυτά τα χρόνια οδήγησαν σε σημαντικές κατακτήσεις προς όφελος των γυναικών της Κύπρου και του λαού μας γενικά. Μέσα από την οργανωμένη πάλη οι γυναίκες της ΠΟΓΟ διεκδίκησαν και κατέκτησαν το δικαίωμα της ψήφου το 1960, διεκδίκησαν το δικαίωμα στην εργασία, στην εκπαίδευση και στην προστασία της μητρότητας και άλλα.
Με έντονη δράση και καθοριστικό ρόλο στη κοινωνία της Κύπρου η ΠΟΓΟ προχωρούσε ενδυναμώνοντας τους στόχους της μέσα από την πάροδο των χρόνων. Σήμερα πια, ως περήφανο πλατύ μαζικό κίνημα, στηρίζεται πάνω σε γερά θεμέλια, αγκαλιάζεται από το λαό και τις γυναίκες της Κύπρου, και αναγνωρίζεται σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Είναι η μεγαλύτερη γυναικεία οργάνωση, με δεκάδες τοπικά κινήματα σε ολόκληρη την Κύπρο. Στελέχη της βρίσκονται στα βουλευτικά έδρανα, διετέλεσαν υπουργοί, δήμαρχοι, και είναι ή υπήρξαν μέλη δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων.
Στις δύσκολες μέρες που περνούμε της οικονομικής κρίσης και του μνημονίου, στις οποίες έχει περιέλθει η Κύπρος, δηλώνουμε ακόμα πιο σθεναρά το παρόν μας στην Κυπριακή Κοινωνία. Στεκόμαστε δίπλα στην κάθε εργαζόμενη, την άνεργη, τη μονογονιό, τη συνταξιούχο, τη γυναίκα που υποφέρει από τα προβλήματα της καθημερινότητας και μέσα από πράξεις προσφοράς και φροντίδας στηρίζουμε έμπρακτα την Κύπρια γυναίκα.
Έχουμε πλήρη επίγνωση ότι μπροστά στο κίνημα της ΠΟΓΟ ορθώνονται νέα καθήκοντα, στα οποία πρέπει να ανταποκριθεί με συνειδητούς και οργανωμένους αγώνες. Αγώνες που θα αποκαλύπτουν και θα αντιπαλεύουν συνεχώς την εκμετάλλευση που υφίσταται η γυναίκα μέσα στον καπιταλισμό και θα διευρύνουν τις κατακτήσεις των γυναικών μέσα στην κυπριακή κοινωνία. Γι΄αυτό και συνεχώς αναβαθμίζουμε τη δράση μας παραμένοντας πάντα μάχιμες στην πρωτοπορία του γυναικείου κινήματος, συγχρονίζοντας τα βήματα μας με το Κόμμα της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού, το ΑΚΕΛ.
Η συμπόρευση της ΠΟΓΟ με το ΑΚΕΛ, έχει τεράστια σημασία γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι στόχοι για την ισότητα και την ισοτιμία των γυναικών δεν θα ολοκληρωθούν, χωρίς την απαλλαγή της κοινωνίας από το σύστημα που στηρίζεται στην καταπίεση και την εκμετάλλευση. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, γίνεται ακόμα πιο αναγκαίο, όταν εξετάζονται τα ζητήματα της γυναικείας χειραφέτησης, να προσηλωνόμαστε στην ταξική τους ουσία. Εκεί και όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις, χρειάζεται να ακούγεται η προοδευτική φωνή του γυναικείου κινήματος, που θέτει στο κέντρο της προσοχής του τη γυναίκα εργαζόμενη, τη μάνα, τη μετανάστρια, τη γυναίκα-θύμα από κάθε μορφής εκμετάλλευση. Βέβαια κάτι τέτοιο, δεν αποτελεί ζήτημα μόνο των γυναικών. Ήταν και παραμένει υπόθεση και ευθύνη ολόκληρης της κοινωνίας. Ήταν και παραμένει υπόθεση όλων των δυνάμεων που αγωνίζονται για την κατάκτηση της ελευθερίας του ανθρώπου.
Είμαστε εδώ, γερά, δυνατά, μαζικά και παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο. Ένα αύριο όπως το φαντάστηκαν οι πρωτοπόρες και βετεράνοι του κινήματος μας και οι οποίες μας έχουν μεταλαμπαδεύσει ιδανικά και αξίες που καθιστούν τον αγώνα για ελευθερία, δημοκρατία, αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη βασικό στόχο.
Ανασκουμπωμένες, όλες οι προοδευτικές γυναίκες, έχουμε καθήκον και χρέος να συνεχίσουμε ακόμη πιο δυναμικά τους αγώνες μας, να συνεχίσουμε να απαιτούμε και να διεκδικούμε ένα καλύτερο αύριο. Μια Κύπρο ελεύθερη, οικονομικά δυνατή, όπου ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι θα γεύονται το νέκταρ της Κυπριακής γης.
Σοφία Κολάνη
Μέλος Επαρχιακού Συμβουλίου ΠΟΓΟ Αμμοχώστου