Σκεύη Κουκουμά: Στα μέτωπα όλων όσων συνέργησαν στο έγκλημα σε βάρος της Κύπρου το 1974 θα γράφει παντοτινά «προδότης»

thumbnail

Ομιλία Σκεύης Κουκουμά, Γ.Γ. ΠΟΓΟ και Βουλευτή ΑΚΕΛ, στην εκδήλωση μνήμης και τιμής στο Κοιμητήριο Κωνσταντίνου και Ελένης (18.7.2012)

Ηρωικοί νεκροί της Δημοκρατίας και του Λαού,

Οι γυναίκες της ΠΟΓΟ βρίσκονται και φέτος εδώ για να υποκλιθούμε ξανά στο μεγαλείο της θυσίας σας.

Μπορεί να έχουν περάσει 38 χρόνια από το δίδυμο έγκλημα του ΝΑΤΟ σε βάρος της Κύπρο. Μπορεί να πέρασαν 38 χρόνια από τότε που ο δολλαριοκίνητος φασισμός της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ διέπραξε αυτό για το οποίο είχε πληρωθεί. Μπορεί πράγματι ο χρόνος να ξεθωριάζει τις μνήμες πολλών. Μπορεί να υπάρχουν κι αυτοί που τους βολεύει αυτό το ξεθώριασμα της μνήμης. Μπορεί κάποιοι να νοιώθουν ότι έχουν πολλά να κρύψουν και αναμένουν το πέρασμα του χρόνου να τα σκεπάσει. Μπορεί κάποιοι άλλοι να  συνεχίζουν τη προσπάθεια  για δικαίωσης της προδοσίας.

Η προάσπιση αυτής της ιστορικής αλήθειας αποτελεί μέρος της τιμής που οφείλουμε στους ήρωες της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας της Κύπρου. Πρέπει ακόμα να επαναλαμβάνουμε ότι το πραξικόπημα δεν μπορεί να αποσυνδέεται από την εισβολή της Τουρκίας. Το έγκλημα ήταν διπλό και ενιαίο. Πραξικόπημα και εισβολή ήταν μέρος του ίδιου σχεδίου, εκπονήθηκαν από το ίδιο κέντρο και εκτελέστηκαν από τα παραρτήματα του ιμπεριαλισμού σε Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρο. Ούτε αποδεχόμαστε  τα περί παρασυρμένων εραστών της Ένωσης που ξεγελάστηκαν και έκαναν πραξικόπημα. Αν ήταν έτσι τα πράγματα, κάποιοι από αυτούς που παρασύρθηκαν θα είχαν ζητήσει συγγνώμη, θα είχαν μετανοήσει. Θυμόμαστε  τους αίτιους της κυπριακής τραγωδίας. Ξένους και ντόπιους. Όχι με αίσθημα μίσους ή εκδικητικότητας. Άλλωστε καλύτερη εκδίκηση είναι η μνήμη που έγινε συνείδηση. Συνείδηση του λαού από την οποία κανένας δεν γλιτώνει.

Ό,τι κι αν γίνει όμως, η Ιστορία είναι αμείλικτη. Συνειδητή προδοσία ήταν το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974 και μαζί με την εισβολή που ακολούθησε ήταν το μεγαλύτερο έγκλημα που συντελέστηκε σε βάρος του κυπριακού λαού. Ό, τι κι αν γίνει, όσες μάσκες κι αν φορέσουν, στα μέτωπα όλων όσων συνέργησαν στο έγκλημα και δεν μετανόησαν θα γράφει παντοτινά «προδότης».

Για όλα τα παιδιά του κυπριακού λαού που έδωσαν τη ζωή τους για την υπεράσπιση της νομιμότητας και της Δημοκρατίας δεν τους αρκεί μόνο τούτος ο ετήσιος και οφειλόμενος φόρος τιμής και μνήμης. Τους οφείλουμε πάνω από όλα μια διαβεβαίωση ότι η θυσία τους δεν πήγε χαμένη και ότι ο τόπος μας δεν θα ξαναζήσει τον όλεθρο του μαύρου φασισμού, ο οποίος ντύθηκε -και ντύνεται και σήμερα- με τη μάσκα της πατριδοκαπηλίας και του λαϊκισμού. Κρούουμε και εμείς τον κώδωνα του κινδύνου γιατί το φίδι της ακροδεξιάς έχει βγει από την τρύπα του και σέρνεται πλέον μέσα στην κοινωνία μας χύνοντας το δηλητήριό του. Απάντηση σε αυτούς δεν μπορεί να είναι άλλη από τη σφυρηλάτηση πλατιάς, πανδημοκρατικής, παλλαϊκής αγωνιστικής ενότητας!

Πάνω από όλα όμως, εμείς οι γυναίκες της ΠΟΓΟ,  μαζί με όλο τον αγωνιζόμενο λαό του τόπου μας, δίνουμε την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε την απελευθερωτική, αντικατοχική  πάλη της Κύπρου για να απελευθερωθεί το νησί μας από την τουρκική κατοχή και τον εποικισμός και να επανενώσουμε την πατρίδα και το λαό μας.

Ας διδαχθούμε από την ιστορία μας και ας κάνουμε τα διδάγματα της φάρο των προσπαθειών του σήμερα.

Δεν θα αφήσουμε τον αγώνα στη μέση. Θα συνεχίσουμε ακούραστα μέχρι τη μέρα που θα επιστρέψουμε σε αυτούς εδώ τους τάφους, θα αφήσουμε λίγα φρέσκα λουλούδια μαζί με το μήνυμα ότι η πατρίδα μας είναι ελεύθερη και ενωμένη.

Αιωνία σας η Μνήμη.