Ομιλία Γ.Γ. ΠΟΓΟ Σκεύης Κουκουμά στο 13ο Παγκύπριο Συνέδριο του Γυναικείου Κινήματος της ΠΟΓΟ

Αγαπητές συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Θεωρώ ότι προτού μπούμε στη συζήτηση για τη δράση της ΠΟΓΟ και του γυναικείου κινήματος του τόπου, έχουμε υποχρέωση να κοιτάξουμε έξω από το παράθυρο της Κύπρου και να μιλήσουμε για τις δραματικές στιγμές που περνά η ανθρωπότητα και η γειτονιά της πατρίδας μας.

Ποιος άραγε αντέχει να αναλογιστεί ότι στη γειτονική μας Συρία, 250 χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τις ζωές τους στον εμφύλιο πόλεμο, και ανάμεσα τους περιλαμβάνονται  2.5 χιλιάδες παιδιά κάτω των δέκα ετών; Πώς άραγε να μην προκαλεί συγκλονισμό ο αριθμός 2778, που είναι ο αριθμός των ανθρώπων που, μόνο από τις αρχές του 2015, πνίγηκαν στη Μεσόγειο προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρώπη; Είναι 25 χιλιάδες –μια πραγματική εκατόμβη- ο αριθμός των προσφύγων που πνίγηκαν στη Μεσόγειο τα τελευταία 20 χρόνια. Πώς μπορεί κανείς να μην αναρωτιέται για το μέλλον της ανθρωπότητας, όταν το δολοφονικό έκτρωμα του «Ισλαμικού Κράτους» χτυπά στα τυφλά στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και την Αφρική; Όταν από όπου περάσει αλυσοδένουν κατά χιλιάδες τις γυναίκες και τα κορίτσια, τις βιάζουν και τις πουλούν σε δημόσια σκλαβοπάζαρα;

Όμως,  οι καιροί επιτάσσουν πολύ περισσότερα από το να εκφράζουμε συγκλονισμό και οδύνη. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για τις αιτίες της τρομοκρατίας, των πολέμων, της προσφυγιάς. Ποιος εξέθρεψε τα τέρατα της τρομοκρατίας προκειμένου να διαλύσουν τη Μέση Ανατολή και στη συνέχεια να την ξαναχαράξουν και να την ξανακτίσουν οι πολυεθνικές της Δύσης; Ποιοι παίζουν με τη φωτιά του φονταμενταλισμού στον αραβικό κόσμο και με τη φωτιά του ναζισμού στην Ουκρανία; Και ποιοι είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι θα σβήσουν τη φωτιά με περισσότερη φωτιά, με νέες επιδρομές και με νέους πολέμους κατά της τρομοκρατίας, όπως αυτούς που είχαν εξαπολύσει οι Αμερικανοί την περασμένη δεκαετία.

Η ανθρωπότητα δεν αντέχει νέα Ιράκ και Αφγανιστάν. Δεν αντέχει νέα Γκουαντάναμο, νέα κολαστήρια βασανιστηρίων από τη CIA, νέους τρομονόμους και φακελώματα. Δεν αντέχει η ανθρωπότητα και η Ευρώπη ένα νέο κύκλο φασισμού και μια έξαρση του ρατσισμού και της ισλαμοφοβίας. Η δίσεκτη εποχή που διάγει η ανθρωπότητα απαιτεί νέους και πιο μαχητικούς αγώνες ενάντια στο σύστημα που γεννά τους πολέμους, την εκμετάλλευση και το φασισμό. Αγώνες για την ειρήνη, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Αγώνες για να ξημερώσει το σοσιαλιστικό αύριο της ανθρωπότητας.

Αγαπητές συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Σε αυτούς τους αγώνες, στο μετερίζι της Κύπρου και στο μερίδιο που μας αναλογεί, το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ έχει ρόλο, έχει ευθύνες, έχει καθήκοντα, έχει θέση. Και το σημερινό Συνέδριο θα εκπληρώσει το ρόλο του και την αποστολή του αν βοηθήσει να κάνουμε μια αντικειμενική αποτίμηση της δουλειάς μας και να θέσουμε συλλογικά και συγκροτημένα τους στόχους μας για την επόμενη πενταετία.

Θα ήθελα λοιπόν, να υπογραμμίσω τη σημασία που έχει, σήμερα, να καταθέσουμε όλες αν είναι δυνατόν τις απόψεις, τις ιδέες, τις εισηγήσεις μας, την κριτική και την αυτοκριτική μας, για όλα τα ζητήματα που αφορούν τη δράση της ΠΟΓΟ, για τα προβλήματα και τα αιτήματα των γυναικών της Κύπρου. Σήμερα είναι μέρα διαλόγου και ανταλλαγής και σύνθεσης απόψεων. Σήμερα και τώρα είναι η ώρα να βάλουμε μπρος την ατμομηχανή της συλλογικής σκέψης. Να ακουστούν απόψεις για το πώς αναβαθμίζουμε τη δουλειά μας. Ποια θέματα απασχολούν σήμερα τη γυναίκα της Κύπρου και πρέπει να αναδειχθούν μέσα από τη δράση μας; Ποια ιδιαίτερα ζητήματα αφορούν τη νέα γυναίκα, την εργαζόμενη μητέρα, τη γυναίκα που όταν τελειώσει τη δουλειά της, την περιμένει άλλο ένα μεροκάματο στο σπίτι, στην οικογένεια και στα παιδιά. Την νέα άνεργη πτυχιούχο. Τη γυναίκα της μονογονεϊκής οικογένειας. Τη γυναίκα με αναπηρίες. Την αγρότισσα και τη συνταξιούχα. Τη μετανάστρια και τη γυναίκα πρόσφυγα.

Πώς αξιολογούμε, εμείς, τα στελέχη της ΠΟΓΟ, την απήχηση που έχουν οι θέσεις μας και ευρύτερα οι αξίες και τα ιδανικά της Αριστεράς μέσα στις γυναίκες του τόπου; Πώς ασκούμε ακόμα πιο αποτελεσματική και δυναμική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του ΔΗΣΥ που προκαλεί πισωγυρίσματα σε όσα έχουν κατακτήσει οι γυναίκες της Κύπρου; Τι πετύχαμε και τι κρίνουμε ότι έπρεπε να είχαμε πετύχει; Πώς θα τραβήξουμε κι άλλες γυναίκες στη δράση μας.

Αυτά τα ερωτήματα και άλλα τόσα που μπορεί η καθεμιά από εμάς να θέσει, πρέπει να απαντηθούν –όσο το δυνατόν καλύτερα και πληρέστερα- στο σημερινό Συνέδριο. Και ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε τις καλύτερες απαντήσεις είναι όλες μας να καταθέσουμε την άποψη μας. Η κριτική και η αυτοκριτική δε είναι απλώς δικαίωμα του κάθε στελέχους της ΠΟΓΟ. Είναι υποχρέωση της, γιατί έτσι συμβάλλει στο να γίνεται το Κίνημα μας ολοένα καλύτερο. Για αυτό σήμερα, πρέπει να συνθέσουμε τις ιδέες μας, τις σκέψεις και τις ανησυχίες. Να βρίσκουμε κάθε φορά τις απαντήσεις στις προκλήσεις των καιρών. Έτσι θα βγούμε πιο ώριμες, πιο αποτελεσματικές και πιο μαχητικές.

Αγαπητές συναγωνίστριες,

Η αλήθεια είναι ότι το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ, τα τελευταία χρόνια, κλήθηκε να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες και αντιξοότητες. Δυσκολίες οικονομικές και οργανωτικές κατά κύριο λόγο, οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πρωτοφανείς στην πολυετή πορεία της. Αναγκαστήκαμε να μειώσουμε δραστικά τον οικονομικό προϋπολογισμό μας και να αποδεσμεύσουμε τα επαγγελματικά στελέχη στις Επαρχιακές μας Οργανώσεις, στελέχη καταξιωμένα, με προσφορά και με πολύτιμες εμπειρίες στη δράση της ΠΟΓΟ. Τις συναγωνίστριες Άννα Νεοφύτου της Λευκωσίας, Νίτσα Κυπριανού της Λεμεσού, Στέλλα Χρίστου της Λάρνακας και Λένια Κωνσταντίνου της Αμμοχώστου τις οποίες ευχαριστούμε για την πολύχρονη προσφορά τους στην ΠΟΓΟ και που σίγουρα δεν αποστρατεύουμε από τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες που έχουμε μπροστά μας.

Αναγκαστήκαμε επίσης να αναδομήσουμε εκ βάθρων την οργανωτική συγκρότηση του Κινήματος, σε τοπικό, περιφερειακό και επαρχιακό επίπεδο. Επρόκειτο για δύσκολες αποφάσεις οι οποίες χρειάστηκαν σοβαρό προβληματισμό και πολύμηνες συζητήσεις στα όργανα του Κινήματος. Είναι όμως εκτίμηση μας, ότι με τις τολμηρές αποφάσεις που πήραμε, η ΠΟΓΟ όχι μόνο δεν θα μείνει στάσιμη αλλά μπορεί να κάνει τεράστια άλματα στη δράση της. Προχωρήσαμε σε πλήρη ανανέωση των ηγεσιών των Επαρχιακών Κινημάτων της ΠΟΓΟ, με τη συναγωνίστρια Χρύσω Πολυκάρπου να αναλαμβάνει στη Λευκωσία, τη Βαλεντίνα Λοϊζίδου στη Λεμεσό, τη Σόνια Χριστοδούλου στην Αμμόχωστο, την Άντρη Μιχαήλ στη Λάρνακα και με τη συναγωνίστρια Ελένη Χατζηαντωνά να συνεχίζει στην Πάφο. Ταυτόχρονα, με τολμηρές και αποφασιστικές αλλαγές στο Καταστατικό της ΠΟΓΟ, ενισχύσαμε σημαντικά τον κινηματικό χαρακτήρα της ΠΟΓΟ, την λειτουργία των τοπικών γυναικείων κινημάτων σε κάθε πόλη και κοινότητα της ελεύθερης Κύπρου και τέλος, έχουμε διασφαλίσει ότι τα σώματα της ΠΟΓΟ θα είναι ακόμα πιο αντιπροσωπευτικά, ακόμα πιο συλλογικά και ακόμα πιο ζωντανά και δραστήρια.

Παράλληλα, με τη στοχευμένη δουλειά των τελευταίων χρόνων καταφέρνουμε σταδιακά να προσεγγίσουμε και να εμπνεύσουμε νέες γυναίκες. Ολοένα και περισσότερες νέες γυναίκες έρχονται πιο κοντά στη δράση της ΠΟΓΟ, γυναίκες μάλιστα με ακαδημαϊκή κατάρτιση (νομικούς, κοινωνιολόγους, εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους, πολιτικούς επιστήμονες, γιατρούς) που μπορούν να συμβάλουν στην επιστημονική επεξεργασία των θέσεων της ΠΟΓΟ σε όλους τους τομείς.

Αυτά, συναγωνίστριες και συναγωνιστές, τα λέμε όχι για να εφησυχάσουμε ούτε για να θεωρήσουμε ότι δεν χρειάζονται να γίνουν πολύ περισσότερα. Αυτό όμως που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι η ΠΟΓΟ απάντησε και θα απαντήσει στις δυσκολίες με αποφασιστικές αλλαγές, με εκσυγχρονισμό, με συνεχή ανανέωση, με πολιτικοποίηση της δράσης και των παρεμβάσεών της και με πιο βαθύ ζύμωμα μέσα την κοινωνία, μέσα τις γυναίκες της Κύπρου. Απαντούμε με αισιοδοξία και με την ισχυρή πεποίθηση ότι θα κάνουμε την ΠΟΓΟ πιο αποτελεσματική, πιο μαζική και πιο μαχητική.

Αγαπητές συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Παρά τις προκλήσεις, την τελευταία πενταετία η ΠΟΓΟ κατάφερε να αναπτύξει μια πλούσια και πολυσχιδή δράση. Πραγματοποίησε κάθε χρόνο πολύμηνες εκστρατείες για ειδικά θέματα όπως: η Παγκύπρια Εκστρατεία ενάντια στη Βία Κατά των Γυναικών, η Παγκύπρια Εκστρατεία ενάντια στη Σωματεμπορία, η Παγκύπρια Εκστρατεία για την Καταπολέμηση της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Ανηλίκων, η Παγκύπρια Εκστρατεία ενάντια στη Φτώχεια και την ανεργία με ειδική έμφαση στη γυναικεία της διάσταση και με την έκδοση του Οδηγού Κοινωνικής Πολιτικής ο οποίος κατέστη ένα χρήσιμο εργαλείο για -πραγματικά- χιλιάδες οικογένειες που απέκτησαν δικαίωμα σε διάφορες κοινωνικές χορηγίες και επιδόματα επί διακυβέρνησης Χριστόφια. Στα πλαίσια αυτών των εκστρατειών, οργανώθηκαν δεκάδες πολύμορφες εκδηλώσεις, συζητήσεις με επιστημονικούς φορείς, συναντήσεις με κρατικούς και αρμόδιους φορείς, προβολές ταινιών, διαγωνισμούς αφίσας, ανακοινώσεις, κινητοποιήσεις στους δρόμους για διάδοση των θέσεων μας.

Στη δικοινοτική επαναπροσεγγιστική δράση, η ΠΟΓΟ διοργάνωσε δεκάδες δράσεις και κινητοποιήσεις με τις προοδευτικές τουρκοκυπριακές οργανώσεις, αναδεικνύοντας, όχι μόνο τον αγώνα για την επανένωση, αλλά και όσα μας ενώνουν ως προοδευτικά γυναικεία κινήματα στον αγώνα για ισοτιμία και κοινωνική δικαιοσύνη. Επιδώσαμε κοινά υπομνήματα και διακηρύξεις προς τον ΟΗΕ με την Γυναικεία Οργάνωση του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος και του Κόμματος Ενωμένη Κύπρος. Η ΠΟΓΟ ένωσε τη φωνή της με θαρραλέες Τουρκοκύπριες γυναίκες όπως η Ντοούς Ντεριά, η Σεβγκιούλ Ουλουντάγκ, η Λεϊλά Κιράλπ προκειμένου να φωτιστεί η ιστορική αλήθεια για τα εγκλήματα σε βάρος του κυπριακού λαού που διαπράχθηκαν από τον τούρκικο στρατό καθώς και από τους φασίστες των δύο κοινοτήτων. Μπροστά στις εξελίξεις στο Κυπριακό, το Γενικό Συμβούλιο που θα εκλέξουμε σήμερα, τα Επαρχιακά και τα Τοπικά Κινήματα έχουν άμεσο καθήκον να συμβάλουν στην υπόθεση της λύσης, με εκδηλώσεις και δράσεις που θα δυναμώσουν με κάθε τρόπο το μαζικό προοδευτικό κίνημα της επαναπροσέγγισης, της επανένωσης, της ανεξαρτησίας, της αποστρατιωτικοποίησης του νησιού μας.

Στη διεθνή δράση της, η ΠΟΓΟ συνέχισε να έχει πρωτοπόρο ρόλο στην Παγκόσμια Δημοκρατική Ομοσπονδία Γυναικών, όπου κατέχει για δεύτερη πενταετία τη μία εκ των πέντε θέσεων Αντιπροέδρου. Ενώσαμε τη φωνή μας με τις γυναίκες της Ινδίας και της Τουρκίας που βιώνουν μια άνευ προηγούμενου έξαρση της βίας κατά των γυναικών και των βιασμών. Διαδηλώσαμε την αλληλεγγύη μας στις γυναίκες της Παλαιστίνης και της Συρίας αλλά και με τις γυναίκες του Ιράν, του Σουδάν, του Αφγανιστάν, της Σαουδικής Αραβίας χώρες δηλαδή που οι γυναίκες δεν θεωρούνται καν πολίτες, αλλά ιδιοκτησία των συζύγων τους. Βρεθήκαμε σε εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις σε δεκάδες πόλεις της Ευρώπης, όπου δυναμώνουν οι αγώνες ενάντια στη λιτότητα και τη βαρβαρότητα των μνημονίων.

Ίσως όμως το πιο σημαντικό από όσα επιτεύχθηκαν αυτή την πενταετία ήταν η βαρύτητα που δώσαμε, στην επεξεργασία και κωδικοποίηση εξειδικευμένων θέσεων, εισηγήσεων και αιτημάτων για ειδικές πτυχές της γυναικείας ανισοτιμίας.

• Εκπονήσαμε το Δεκάλογο Εισηγήσεων για την προώθηση της ισοτιμίας των φύλων στην εκπαίδευση, μέσα από την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση ώστε οι νέες γενιές να διαπαιδαγωγούνται με τα ιδανικά της ισοτιμίας και του αλληλοσεβασμού των φύλων. Το σχολείο έχει καθοριστικό ρόλο ώστε τα αγόρια να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν ενεργότερα στην οικογενειακή ζωή και τα κορίτσια στη δημόσια ζωή.

• Επεξεργαστήκαμε ένα εξειδικευμένο πλαίσιο αιτημάτων προς τα δημόσια και ιδιωτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, σε σχέση με την εικόνα που προάγουν για τη γυναίκα. Δεν είναι δυνατόν, να παρουσιάζονται ως πρότυπα της σύγχρονης γυναίκας τα τηλεοπτικά καλλιστεία που εξευτελίζουν τη γυναικεία υπόσταση και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Δεν είναι δυνατόν, διάφορες εκπομπές και διαφημιστικά μηνύματα να περνούν την εικόνα ότι το μόνο που πρέπει να ενδιαφέρει τις σύγχρονες γυναίκες είναι τα καλλυντικά, το κουτσομπολιό και η σόουμπιζ.

• Αναπτύξαμε και καταθέσαμε ειδικές θέσεις για τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η γυναίκα με αναπηρίες, αρχίζοντας ένα γόνιμο διάλογο με την Κυπριακή Συνομοσπονδία Οργανώσεων Αναπήρων, τον οποίο θα πρέπει να συνεχίσουμε.

• Η ΠΟΓΟ έχει πλέον ένα ολοκληρωμένο και άρτια επεξεργασμένο από νομικής πλευράς πλαίσιο αιτημάτων για τη στήριξη της μονογονεϊκής οικογένειας. Η οικογένεια με ένα γονιό, που στο 80% των περιπτώσεων έχει ως αρχηγό τη μητέρα, αποτελεί μια νέα μορφή οικογένειας στις σύγχρονες κοινωνίες, με ιδιαίτερα και οξυμένα προβλήματα. Ας αναλογιστούμε όλες και όλοι μας, πόσο δύσκολα γίνονται τα πράγματα για μια σύγχρονη εργαζόμενη μητέρα, η οποία καλείται να ανταπεξέλθει μόνη της και με ένα μισθό στις υποχρεώσεις της δουλειάς, του σπιτιού και των παιδιών. Με την πολύτιμη συνεργασία του Παγκύπριου Συνδέσμου Μονογονεϊκών Οικογενειών και Φίλων κατατέθηκαν ενώπιον της κοινωνίας ριζοσπαστικές και σύγχρονες εισηγήσεις για εκσυγχρονισμό του οικογενειακού δικαίου, σε θέματα όπως οι διατροφές, η γονική μέριμνα, οι οικογενειακές διαφορές και η διαμεσολάβηση. Παράλληλα, έχουμε αρχίσει ανοιχτές συγκεντρώσεις σε όλες τις πόλεις για να παρουσιάσουμε τα αιτήματα μας αυτά αλλά και να ακούσουμε τις απόψεις των ίδιων των μονογονιών. Το ΑΚΕΛ υιοθέτησε τις εισηγήσεις αυτές και τις έθεσε ενώπιον του υπουργού Δικαιοσύνης με επιστολή του Γενικού Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής. Το ΑΚΕΛ έχει εισηγηθεί μάλιστα να συσταθεί μια adhoc νομοπαρασκευαστική Επιτροπή υπό την αιγίδα του Εθνικού Μηχανισμού για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, η οποία θα ασχοληθεί με τα θέματα των μονογονιών και θα επεξεργαστεί προτάσεις νόμου. Παράλληλα, αυτό το διάστημα ετοιμάζουμε μια νέα πρόταση σε σχέση με τη διαδικασία του συναινετικού διαζυγίου. Θέλουμε και από αυτό βήμα να καλέσουμε την πολιτεία και την κυβέρνηση ειδικότερα να δει τα προβλήματα των μονογονιών με το φακό της κοινωνικής ευαισθησίας και με πραγματική διάθεση για λύσεις.

 

• Η ΠΟΓΟ μίλησε για θέματα ταμπού στην κοινωνία και δη, στην κυπριακή κοινωνία, όπως η πορνεία. Η ΠΟΓΟ κατέθεσε στο δημόσιο διάλογο που άρχισε από την Επίτροπο Διοικήσεως ένα πολυσέλιδο κείμενο που θέτει το ζήτημα στην πραγματική του διάσταση. Οι γυναίκες που βρίσκονται στην πορνεία πρέπει να προστατευτούν από τη βία, την κοινωνική περιθωριοποίηση τους, την εκμετάλλευση από κυκλώματα, τους κινδύνους στην υγεία τους. Από την άλλη, εμείς δεν ασπαζόμαστε την ψευδοφιλελεύθερη άποψη ότι οι γυναίκες πρέπει να έχουν το περιβόητο «δικαίωμα στην πορνεία|. Όχι βέβαια γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει να διωχθούν. Αντίθετα, πιστεύουμε ότι πρέπει να στηριχθούν οικονομικά, κοινωνικά και ψυχολογικά ώστε να φύγουν από την πορνεία. Καμιά γυναίκα δεν θέλει να πουλά το σώμα της. Μόνο η φτώχεια, η εξαθλίωση, η ανεργία μπορούν να οδηγήσουν εκεί και μόνο η ηθική κατάπτωση που συνοδεύει τον καπιταλισμό μπορεί να νομιμοποιεί την πορνεία σαν ένα απλό επάγγελμα όπως όλα τα άλλα. Η ΠΟΓΟ και από αυτό το βήμα υψώνει φωνή αλληλεγγύης και συμπαράστασης στις γυναίκες που –και στην Κύπρο-βρίσκονται στα δίκτυα των μαστροπών και των σωματεμπόρων. Χαιρετίζουμε επίσης τη σημαντική νίκη και εξέλιξη για το γυναικείο κίνημα και την ίδια την κοινωνία, με τη ψήφιση από τη Βουλή του νόμου που καθιστά ένοχο τον πελάτη και όχι τη γυναίκα θύμα σωματεμπορίας.

• Η ΠΟΓΟ άνοιξε τη δημόσια συζήτηση για τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών. Με πρωτοβουλία της ΠΟΓΟ και του ΑΚΕΛ και την συνυπογραφή από γυναίκες βουλευτίνες όλων των Κομμάτων, κατατέθηκε στη βουλή η πρόταση νόμου που εκσυγχρονίζει τη νομοθεσία για τις αμβλώσεις και κατοχυρώνεται –υπό αυστηρές προϋποθέσεις- το δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν οι ίδιες για το σώμα τους. Εμείς βέβαια δεν θεωρούμε ότι η άμβλωση είναι ο καλύτερος τρόπος για να ασκεί η γυναίκα το δικαίωμα της στο πότε και αν θα γίνει μητέρα. Για αυτό εμείς δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην ένταξη της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία, επιστημονικά θεμελιωμένης και παιδαγωγικά προσαρμοσμένης, από την παιδική ηλικία. Έτσι θωρακίζουμε τα παιδιά από κακοτοπιές. Έτσι εξοικειώνουμε τη νέα γενιά με την αντισύλληψη. Έτσι μειώνουμε και τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Πρόσφατα, έχει ξεσπάσει μια επίθεση από διάφορους εκκλησιαστικούς και συντηρητικούς κύκλους ενάντια στους βουλευτές που κατέθεσαν την πρόταση. Σεβόμαστε τις προσωπικές επιλογές του καθενός και έτσι πρέπει να σέβονται και αυτοί τις επιλογές των άλλων. Το κράτος οφείλει να νομοθετεί με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και τα ατομικά δικαιώματα, όχι με βάση τις αντιλήψεις της Εκκλησίας. Ελπίζουμε ότι και οι άλλες γυναικείες οργανώσεις και τα άλλα κόμματα πέραν του ΑΚΕΛ, δεν θα δεχθούν –εν έτει 2015- να επιβάλλουν τη θέληση τους οι διάφοροι ταλιμπάν. Πρόκειται για τους ίδιους κύκλους, της Εκκλησίας και της Αρχιεπισκοπής, που θέλουν να επιβάλουν σκοταδιστικές απόψεις στα θέματα βιοηθικής, όπως η θέση που εξέφρασαν στη Βουλή ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μοιχεία. Άραγε ξέρουν οι άγιοι Πατέρες μας πόσο πόνο και αγωνία περνά ένα ζευγάρι -και ιδιαίτερα μια νέα γυναίκα- που προσπαθεί να αποκτήσει παιδί έστω με τη βοήθεια της επιστήμης; Ως πότε θα αποφασίζουν όλοι αυτοί για το σώμα της γυναίκας;

• Η ΠΟΓΟ έχει προτάξει επίσης, πιο αποφασιστικά τα θέματα της υγείας των Γυναικών. Μπορούμε να ανεχτούμε, στην Κύπρο του 21^ου αιώνα, μια έγκυος γυναίκα να χάνει τη ζωή της επειδή δεν υπάρχει γυναικολόγος ή γυναικολογικό τμήμα στην περιοχή της; Είμαστε ικανοποιημένοι με τις κρατικές υποδομές στον τομέα αυτό. Επί διακυβέρνησης Χριστόφια έγινε ένα σημαντικό βήμα με την εγκατάσταση μαστογράφων στα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας της Κύπρου. Όμως απαιτούνται πολύ περισσότερα. Εμείς προτάσσουμε τρία συγκεκριμένα αιτήματα ιδιαίτερα όσο αφορά την Εθνική Στρατηγική για τον Καρκίνο.

1.  τον τερματισμό της αναμονής για το τεστ Παπανικολάου
2.  τη λειτουργία του Κέντρου Μαστού
3. την προώθηση πληθυσμιακού ελέγχου για τον εμβολιασμό όλων των κοριτσιών με το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου. Αίτημα είναι όπως αυτό γίνεται με μερική κάλυψη του κόστους από το κράτος, μέχρι να επιτρέψουν τα δημόσια οικονομικά να προσφέρεται εντελώς δωρεάν.

Δεν υπάρχει, συναγωνίστριες, σχεδόν καμιά από εμάς που να μην έχει έστω μια φίλη, μια αδερφή, μια μητέρα, μια συγγενή, μια γνωστή που δίνει τη μάχη με το καρκίνο. Έχουμε χρέος προς όλες όσες δίνουν τη μάχη αυτή –αλλά και προς όσες έδωσαν είτε κερδίζοντας είτε χάνοντας τη μάχη με το καρκίνο- να αγωνιστούμε για να κάνουμε αυτά τα αιτήματα πραγματικότητα.

Παράλληλα αγαπητές συναγωνίστριες και συναγωνιστές, τα προηγούμενα χρόνια η ΠΟΓΟ ανέπτυξε δραστήριες παρεμβάσεις στα θέματα κοινωνικής πολιτικής, οι οποίες παίρνουν και κοινοβουλευτική διάσταση μέσα από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΑΚΕΛ-Αριστερά Νέες Δυνάμεις. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ψηφίστηκε η πρόταση νόμου του ΑΚΕΛ με την οποία όταν ένας γονιός βρίσκεται στη φυλακή πάνω από έξι μήνες, τότε ο άλλος γονιός (κατά κανόνα η μητέρα) που έχει ανήλικα παιδιά, θα θεωρείται μονογονιός και θα λαμβάνει το σχετικό επίδομα. Δικές μας εισηγήσεις μαζί με την ΕΔΕΚ ήταν επίσης οι προτάσεις για ανάλογη επέκταση της άδειας και τους επιδόματος μητρότητας σε περίπτωση διδύμων, τριδύμων κ.ο.κ. καθώς και στην περίπτωση των γυναικών που αποκτούν παιδί μέσω παρένθετης μητρότητας.

Αγαπητές συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Τις τελευταίες δεκαετίες οι γυναίκες της Κύπρου έχουν κάνει σημαντικά βήματα προόδου και έσπασαν ταμπού, άβατα και προκαταλήψεις. Επί διακυβέρνησης Χριστόφια έγιναν στα θέματα γυναίκας όσα δεν έγιναν επί όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων μαζί. Όμως σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σήμερα στην εξουσία βρίσκεται μια καθαρόαιμη δεξιά, νεοφιλελεύθερη και νεοσυντηρητική κυβέρνηση. Έχουμε απέναντι μας μια κυβέρνηση και μια πολιτική παράταξη, η οποία από άποψη φιλοσοφίας και πρακτικής, είναι απέναντι από τις πιο προοδευτικές ιδέες για το ρόλο των γυναικών και της ισοτιμίας. Έχουμε απέναντι μας μια πολιτική παράταξη που θεωρεί ότι δεν τρέχει τίποτα όταν βουλευτές της δηλώνουν δημόσια ότι είναι πελάτες στην πορνεία, όταν βουλευτές της ψευδονταήδες βρίζουν και επιτίθενται με χυδαίους σεξισμούς σε βάρος γυναικών συναδέλφων τους.

Έχουμε μια κυβέρνηση και ένα Πρόεδρο που μόνο όταν ξεσηκώθηκε η κοινωνία, δεήθηκε να διορίσει μία μόνο γυναίκα στο υπουργικό συμβούλιο, και πάλι όμως βρισκόμαστε στον πάτο της Ευρώπης και περίπου στα ίδια επίπεδα με τη Σαουδική Αραβία. Έπρεπε να δώσουμε μάχη μέχρι να καταλάβει ο κύριος Χάσικος ότι δεν είναι δυνατόν να χωρίζονται ανήλικα παιδιά από τις μητέρες τους που βρίσκονται στα κρατητήρια μεταναστών στη Μενόγεια. Έπρεπε να συζητούμε επί δύο χρόνια μέχρι να αποφασίσει ο κύριος Ιωνάς Νικολάου ότι θα υπογράψει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την Καταπολέμηση της Βίας Κατά των Γυναικών. Ελπίζουμε ότι δεν θα περιμένουμε άλλα δύο χρόνια μέχρι να τη φέρει στη Βουλή για επικύρωση.

Έχουμε απέναντι μας την κυβέρνηση του Συναγερμου που με το μνημόνιο Αναστασιάδη-Τρόικας αποτέφρωσε κυριολεκτικά την κοινωνική πολιτική. Που προσπάθησε να περικόψει την κοινωνική σύνταξη από χιλιάδες γυναίκες που δεν είχαν άλλο εισόδημα. Που κλείνει παιδοκομικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και κέντρα φροντίδας ηλικιωμένων σε προσφυγικούς συνοικισμούς και συνοικίες.

Έχουμε απέναντι μας μια παράταξη, το ΔΗΣΥ και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που στο Ευρωκοινοβούλιο καταψήφισαν την αύξηση της άδειας μητρότητας, αφού ιδεολογικά και ταξικά δεν θα διανοούνταν να συγκρουστούν με τη μεγαλοεργοδοσία για να περάσουν τέτοια μέτρα.

Έχουμε μια κυβέρνηση που κάνει νόμους και διατάγματα τις επιθυμίες της τάξης του κύριου Σιακόλα αφήνοντας ανεξέλεγκτα τα ωράρια των καταστημάτων και χιλιάδες πωλήτριες να δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα. Και πότε, κύριοι κυβερνώντες, θα ζήσουν τη ζωή τους όλες αυτές οι γυναίκες; Πότε θα δουν την οικογένεια και τα παιδιά τους; Πότε θα έχουν χρόνο να δραστηριοποιηθούν στην κοινωνία, όπως ισχυρίζεστε ότι θέλετε;

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες

Απέναντι σε αυτή την κυβέρνηση και απέναντι σε αυτές τις πολιτικές απαιτείται να υπάρξει κοινωνική αντίδραση, οργανωμένοι και συλλογικοί αγώνες. Για να υπερασπίσουμε τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των γυναικών και ολόκληρου του εργαζόμενου λαού. Σε αυτούς τους αγώνες το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ πρέπει να είναι παρόν. Και για να είναι πραγματικά παρόν πρέπει να είμαστε όλες εμείς -και εκατοντάδες άλλες που δεν είναι σήμερα σε αυτή την αίθουσα- παρούσες. Με τις ιδέες μας, με τις απόψεις μας, με τη δημιουργικότητα μας, με την προσφορά μας, με τη συμμετοχή μας, με το είναι μας.

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες

Σε 15 μέρες, στις 10 του Δεκέμβρη, το Γυναικείο Κίνημα της ΠΔΟΓ-ΠΟΓΟ συμπληρώνει 65 χρόνια ζωής και αγώνων. Σε τέτοιες επετείους αξίζει να στρέφουμε το βλέμμα προς τα πίσω. Στις πρωτοπόρες γυναίκες που έσπασαν τις αλυσίδες, έσπασαν τους πάγους και χάραξαν το δρόμο. Στην Κατίνα Νικολάου και στην Κλειώ Χριστουδουλίδου. Στην Ευγενούλα Κατσουρίδου, στη Φάνη Ολυμπίου, την Αγάθη Χριστοδουλίδου και τόσες άλλες, που δεν βολεύτηκαν με την ηρεμία της ήσυχης οικογενειακής ζωής, μακριά από τα κοινά και τους αγώνες. Οι κόποι και οι θυσίες τους έγιναν το λίπασμα για το βαθύρριζο δέντρο του Γυναικείου Κινήματος. Αυτά τα 65 χρόνια εμείς θα τα γιορτάσουμε με νέους αγώνες, με νέα έφοδο μέσα στην κοινωνία και στο μέλλον.

Εμπρός λοιπόν!

Να δυναμώσουμε το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ.

Να φέρουμε μαζί μας τις νέες γυναίκες του τόπου!

Να απαλλάξουμε την κοινωνία από όλα τα βαρίδια που καθηλώνουν τις γυναίκες.

Ζήτω τα 65 χρόνια της ΠΔΟΓ-ΠΟΓΟ

Ζήτω το 13^ο Συνέδριο της ΠΟΓΟ