Άντρος Κυπριανού: Χρειαζόμαστε το γυναικείο κίνημα στην πρώτη γραμμή των αγώνων

Ομιλία Γ.Γ ΚΕ ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού στην εκδήλωση της ΠΟΓΟ για την Ημέρα της Γυναίκας (Λευκωσία, 8 Μαρτίου 2018)

«Σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών στη Συρία από εθελοντές που προσφέρουν βοήθεια, με αντάλλαγμα το φαγητό και άλλα αγαθά». «Στελέχη της Oxfam είχαν προσλάβει ιερόδουλες, πιθανόν και ανήλικες, με χρήματα της ΜΚΟ κατά τη διάρκεια της αποστολής τους στην Αϊτή το 2010». «Είναι εντολή. Μην τις σκοτώνετε, πυροβολήστε τες στο αιδοίο, γιατί χωρίς αυτό είναι άχρηστες», δήλωσε ο πρόεδρος των Φιλιππίνων Ροντρίγκο Ντουτέρτε πως διέταξε να κάνουν οι στρατιώτες του στις γυναίκες μέλη του αντάρτικου Νέος Λαϊκός Στρατός (ΝΡΑ)». Πρόσφατα ο ίδιος δήλωσε πρόθυμος να προσφέρει «42 παρθένες» δώρο σε όποιον επισκεφθεί για τουρισμό τις Φιλιππίνες.

Αυτά ήταν αποσπάσματα από μερικά δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών. Αν κάποιος θα ήθελε να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του θα έσπευδε να πει ότι αυτά συμβαίνουν σε εμπόλεμες ζώνες, ή σε υπανάπτυκτες χώρες, πάντως όχι στο σύγχρονο, «δυτικό» κόσμο. Όμως δυστυχώς για μας δεν είναι αυτή η αλήθεια.

Από την καρδιά υποτίθεται των ευρωπαϊκών αξιών, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, νομοθετήθηκε πρόσφατα ότι επιτρέπονται οι απολύσεις εγκύων στα πλαίσια ομαδικών απολύσεων. Στη Γαλλία ξέσπασε πρόσφατα σάλος από δημοσιεύματα που αφορούν ιστοσελίδα γνωριμιών που καλεί τις φοιτήτριες να προτιμήσουν μια σχέση με ένα «πλούσιο» άνδρα κάποιας ηλικίας αντί να συνάψουν τραπεζικό δάνειο για να πληρώσουν τις σπουδές τους. «Οι άνδρες αυτοί «στηρίζουν» τις κοπέλες «προσφέροντάς τους απλόχερα δώρα ή χρήματα. Σε αντάλλαγμα, η κοπέλα πρέπει να καταλάβει ότι οφείλει να είναι ευχάριστη, όμορφη (…) πρέπει να είναι πάντα ευέλικτη και να φροντίζει να είναι διαθέσιμη» αναφέρει η σχετική ιστοσελίδα. Στο Λονδίνο σύμφωνα με έρευνα του BBC όλο και περισσότεροι ζητούν μέσω αγγελιών «σεξ αντί για ενοίκιο» στις υποβαθμισμένες περιοχές του Λονδίνου. Στη Βρετανία οι γυναίκες αμείβονται κατά 18% λιγότερο από τους άντρες, γεγονός που καθιστά το ενοίκιο πολύ πιο ακριβό γι’ αυτές, γιατί τα νοικοκυριά με επικεφαλής γυναίκες δαπανούν πολύ μεγαλύτερη αναλογία του εισοδήματός τους για τη στέγη.

Αυτό είναι ένα δείγμα της κατάστασης για τις γυναίκες στον κόσμο του 2018.

Στην Κύπρο του 2018 μήπως διαφέρουν τα πράγματα;

Στην Κύπρο, το χάσμα αμοιβών κυμαίνεται στο 14,8%. Το δημοφιλέστερο επάγγελμα στις γυναίκες είναι «υπάλληλος υπηρεσιών» και «πωλήτρια». Το 30% των γυναικών βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Περισσότερες από μια στις έξι γυναίκες έχουν εισόδημα κάτω από το σχετικό όριο της φτώχειας, περίπου μια στις δέκα ζει σε νοικοκυριό με πολύ χαμηλό δείκτη έντασης εργασίας και το 15% υποφέρει από σοβαρή υλική στέρηση.

Σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα του Συνδέσμου για την Πρόληψη και την Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια, το 89% των θυμάτων  σε υποθέσεις που χειρίστηκε ήταν γυναίκες, ενώ το 2% των θυμάτων ήταν γυναίκες που εγκυμονούσαν.

Στην Κύπρο τα πρωτοσέλιδα παρελαύνουν από μπροστά μας σε πολλές περιπτώσεις με πανομοιότυπες ιστορίες.  «Θύμα εμπορίας 34χρονη, μητέρα τριών παιδιών, την έφεραν στην Κύπρο από τα κατεχόμενα και την πάντρεψαν με 23χρονο από το Μπαγκλαντές». «Πίνεις ένα ποτό, πληρώνεις δέκα ευρώ και όταν δώσεις εκατό ευρώ, παίρνεις μια κοπέλα και φεύγεις. Αυτό συνέβαινε παλιά στα καμπαρέ, τώρα στα νυχτερινά κέντρα». «Έπρεπε να ξεκινώ δουλειά στις 7 το πρωί και να τελειώνω στις 11 τη νύχτα. Χωρίς καν να δικαιούμαι ξεκούραση. Έπρεπε να μαγειρεύω μόνη το φαγητό μου, το οποίο ήταν ρύζι και λαχανικά μόνο. Δεν μου πρόσφεραν καθόλου κρέας. Ολόκληρη η οικογένεια μου συμπεριφερόταν σαν να ήμουν σκλάβα και με προειδοποίησαν πολλές φορές να μην αγγίξω το φαγητό τους. Με υποχρέωναν να πίνω νερό από το μπάνιο! Μου συμπεριφέρονταν σαν να ήμουν σκύλος, τόσο η madam όσο και ο γιος της”.

Στην Κύπρο του 2018 ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο ότι μια γυναίκα μπορεί και πρέπει να είναι ελεύθερη να αποφασίζει για το σώμα της. Αντίθετα στη συζήτηση για τον εκσυγχρονισμό του νόμου για τις αμβλώσεις παρεμβαίνει η Εκκλησία, η οποία έχει κάθε δικαίωμα να πει την άποψη της στο ποίμνιο της, αλλά όχι στη Βουλή.

Στην Κύπρο ποσοστό του 36% των γυναικών σε πρόσφατη έρευνα, απάντησε θετικά στο αν δέχθηκε σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας. Δυστυχώς όμως οι αντιλήψεις και η προσέγγιση που φαίνεται να έχουν πολιτικά πρόσωπα επί του θέματος κάθε άλλο παρά θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Δεν είναι δυνατόν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να ισχυρίζεται ότι «δεν θα πρέπει να φτάσουμε σε άλλα άκρα όπου θα ενοχοποιείται μια φιλική, καλών προθέσεων χειρονομία σε κάποιο πρόσωπο του άλλου φύλου. Να μην συγχέουμε για παράδειγμα τη φιλοφρόνηση με την παρενόχληση», ωσάν να μην είναι ικανή μια γυναίκα να καταλάβει πότε συμβαίνει το πρώτο και πότε το δεύτερο. Ούτε είναι δυνατόν πολιτικά πρόσωπα να δηλώνουν ότι «παρενόχληση προκύπτει από την επιμονή παρά την προειδοποίηση να σταματήσει» και ότι «κανένας δεν θα ήθελε να φτάσουμε στο σημείο που δε θα φλερτάρει κανένας άνδρας καμία γυναίκα από φόβο. Πώς θα πλησιάσει ένας άντρας μια γυναίκα αν θα φοβάται να της πει ότι είναι ωραία, να της αγγίξει το χέρι;». Τέτοιες αντιλήψεις είναι και λανθασμένες και ξεπερασμένες και βολικότατες για όσους προβαίνουν σε τέτοιου είδους παρενόχληση.

Είναι λυπηρό που τόσες δεκαετίες μετά την ημέρα εκείνη που οι γυναίκες ξεχύθηκαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης αγανακτισμένες από την καταπίεση και τις κακουχίες, σήμερα συζητούμε πράγματα που θα έπρεπε να ήταν πλέον αυτονόητα και δεδομένα. Η εποχή της κρίσης γεννά πισωγυρίσματα που θυμίζουν άλλες εποχές. Είναι για όλους αυτούς τους λόγους διπλά σημαντικός ο ρόλος του γυναικείου κινήματος σήμερα και διπλά σημαντική μια τέτοια μέρα για όλες τις γυναίκες.

Σήμερα τιμούμε εκείνες τις πρωτοπόρες γυναίκες που άναψαν την φλόγα το 1857 στη Νέα Υόρκη. Τιμούμε όμως ταυτόχρονα και τις γυναίκες της εποχής μας. Τη γυναίκα που δουλεύει 12 και 16 ώρες τη μέρα για ένα λειψό μισθό. Τη γυναίκα που επέλεξε ή έτυχε να μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της και αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα. Τη γυναίκα που βρέθηκε νεκρή μέσα στη θάλασσα αγκαλιά με το παιδί της, αναζητώντας καλύτερη ζωή. Τη γυναίκα που ο πόλεμος της σκότωσε τα πάντα, ακόμα και την ελπίδα. Τη γυναίκα θύμα των εμπόρων.

Η γυναίκα ήταν και είναι δύο φορές θύμα του καπιταλιστικού συστήματος. Υφίσταται διπλή εκμετάλλευση λόγω του φύλου αλλά και λόγω της ταξικής της θέσης. Αυτή η διαπίστωση ήταν που οδήγησε το γυναικείο να ενωθεί με το εργατικό κίνημα προκειμένου να παλέψει για την επίτευξη των στόχων του.

Τιμούμε επίσης τις μεγάλες φυσιογνωμίες του γυναικείου κινήματος, όπως ήταν η Κλάρα Τσέτκιν και η Ρόζα Λούξεμπουργκ. Τιμούμε τις Κύπριες πρωτοπόρες γυναίκες που άνοιξαν το δρόμο. Την Κατίνα Νικολάου, τη Φωφώ Βασιλείου, τη Λευκή Μαραθοβουνιώτου, την Αρτεμισία Χαμπή Νικόλα κ.α. Τιμούμε τα χιλιάδες στελέχη του κυπριακού γυναικείου κινήματος που πάλεψαν και πέτυχαν σπουδαίες κατακτήσεις για τη γυναίκα.

Η σπουδαιότερη κατάκτηση του οργανωμένου γυναικείου κινήματος της Αριστεράς, της ΠΟΓΟ, είναι ότι κατόρθωσε να βγάλει αυτόνομα την Κύπρια γυναίκα στο προσκήνιο των πολιτικών και κοινωνικο-οικονομικών αγώνων, συνδυάζοντας τους αγώνες για ισότητα και ισοτιμία με τη γενικότερη πάλη των εργαζομένων για κοινωνική δικαιοσύνη. Καταπολέμησε στην πράξη παρωχημένες νοοτροπίες σχετικά με τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία και άνοιξε δρόμους διεκδίκησης και χειραφέτησης. Έθεσε τη σφραγίδα του σ’  όλες τις μεγάλες κατακτήσεις του λαού μας και ειδικότερα των γυναικών. Συνέβαλε μαζί με το ΑΚΕΛ και το ευρύτερο Λαϊκό Κίνημα στην επίτευξη παλλαϊκών κατακτήσεων. Η κατάργηση του θεσμού της προίκας, η αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου, η ψήφιση του νόμου για ισότητα και ισομισθία, η ίση πρόσβαση στην εργασία, η βελτίωση της νομοθεσίας για την προστασία της μητρότητας, η αύξηση της άδειας μητρότητας και γονικής άδειας και η πρόληψη της αντιμετώπισης της βίας στην οικογένεια, φέρουν ανεξίτηλη τη σφραγίδα της ΠΟΓΟ.

Είναι επίσης καταγεγραμμένα όσα έγιναν επί διακυβέρνησης Χριστόφια σε σχέση με τα αιτήματα των γυναικών. Ενισχύθηκε νομοθετικά η προστασία της μητρότητας και των εγκύων εργαζομένων. Βελτιώθηκε η νομοθεσία για τη γονική άδεια. Χρηματοδοτήθηκαν υποδομές και υπηρεσίες φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων και καθιερώθηκε η δωρεάν μεταφορά των παιδιών στο σχολείο. Εφαρμόστηκαν ειδικά σχέδια για την καταπολέμηση της γυναικείας ανεργίας και της ανισομισθίας μεταξύ των δύο φύλων. Αυξήθηκε ο κατώτατος μισθός σε επαγγέλματα με υψηλή γυναικεία απασχόληση. Άρχισε η εφαρμογή συνολικής πολιτικής στήριξης των Ατόμων με Αναπηρία. Έγινε προτεραιότητα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης η ισοτιμία και ο αλληλοσεβασμός των φύλων. Δημιουργήθηκε ο Φορέας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής. Διαμορφώθηκε το Σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής για την εξισορρόπηση της επαγγελματικής με την οικογενειακή και προσωπική ζωή. Εκπονήθηκε η πρώτη Εθνική Στρατηγική για την καταπολέμηση της βίας στην Οικογένεια. Πολλά από αυτά καταστρατηγήθηκαν από την Διακυβέρνηση Αναστασιάδη προκαλώντας δυστυχώς πολλαπλές συνέπειες στις γυναίκες αλλά και στην κοινωνία γενικότερα.

Ως ΑΚΕΛ δεν σταματούμε να εργαζόμαστε για την ισοτιμία και την βελτίωση της θέσης της γυναίκας μέσα στην κοινωνία. Γι’ αυτό και εργαζόμαστε για να προωθήσουμε σειρά αιτημάτων που αφορούν τις γυναίκες όπως είναι η προετοιμασία ενιαίας νομοθεσίας για τη βία κατά των γυναικών που θα καλύπτει τη βία στην οικογένεια και κάθε μορφής συμβίωση, την εργασία και την κοινωνία και ενιαίου αρχείου για στατιστικά στοιχεία για όλες τις µορφές βίας εναντίον των γυναικών. Ταυτόχρονα η θεσμική και νομοθετική διασφάλιση της εφαρμογής των συλλογικών συμβάσεων και της δυνατότητας επέκτασης τους σε ολόκληρο τον οικονομικό κλάδο και η νομοθετική κατοχύρωση των ελάχιστων δεσμευτικών όρων απασχόλησης θα επιφέρουν βελτιώσεις στις συνθήκες εργασίας και στην ποιότητα της θέσης εργασίας χιλιάδων γυναικών.

Αν κάποιος ανασκοπήσει τους αγώνες του γυναικείου κινήματος στην Κύπρο θα συγκλονιστεί από τη μαχητικότητα και το σθένος των γυναικών της Κύπρου στους αγώνες τους ενάντια στον ιμπεριαλισμό, το φασισμό και για την απελευθέρωση και την επανένωση του τόπου μας.

Δεν υπάρχει πορεία επαναπροσέγγισης και ειρήνης, αντιφασιστική και αντιπολεμική που να μη βαδίζει σε αυτή και το γυναικείο κίνημα. Οι γυναίκες της Κύπρου εδώ και τέσσερις και πλέον δεκαετίες  στέκονται στην πρώτη γραμμή του αντικατοχικού αγώνα. Ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία που βρίσκεται το Κυπριακό πρόβλημα, οφείλουμε όλοι μαζί να δυναμώσουμε τη φωνή μας, να γίνουμε η δύναμη της συνέπειας και της επιμονής στο στόχο της λύσης.

Τα όσα υποστηρίζει ο κ. Αναστασιάδης μετά το αδιέξοδο που υπήρξε στο Κρανς Μοντανά, τα όσα μεσολάβησαν με την κρίση στην ΑΟΖ δεν μας επιτρέπουν να ελπίζουμε ότι σύντομα θα επαναρχίσουν συνομιλίες, εκτός κι αν αλλάξει τις προσεγγίσεις του.

Ως ΑΚΕΛ εκφράζουμε την ανησυχία και την αγωνία μας γιατί είναι πλέον πέρα από προφανές ότι ο Πρόεδρος διαφωνεί με το πλαίσιο που έχει χαράξει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Ο κ. Γκουτέρες ήταν σαφής. Κάλεσε τους δύο ηγέτες να ξεκαθαρίσουν ότι έχουν τον ίδιο στόχο, συμφωνούν στη διαδικασία που θα ακολουθηθεί και να τον πείσουν για την πολιτική τους βούληση να προχωρήσουν. Δυστυχώς ο κ. Αναστασιάδης αλληθωρίζει σε άλλες κατευθύνσεις, διαγράφοντας ένα άλλο πλαίσιο. Είναι γεγονός ότι αν δεν ακυρωθεί η ΝAVTEX, αν δεν σταματήσουν οι τουρκικές προκλήσεις δεν μπορούν να υπάρξουν εξελίξεις. Εμείς όμως πόσο έτοιμοι είμαστε για τα επόμενα βήματα;

Δεν θα κουραστούμε να υποδεικνύουμε ότι η ίδια η ζωή έχει αποδείξει ότι όταν ο κ. Αναστασιάδης παλινδρομεί, όπως συνέβη το 2013 ως τις αρχές του 2014, δίνει ευκαιρία και επιχειρήματα στην Τουρκία να εμφανίζεται επιθετική και προκλητική. Όσο και αν βρίσκεται εν αδίκω. Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι, σε αντίθεση με τα όσα θέλει να λέει και το 2011 η Τουρκία επιχείρησε να παρέμβει στους ενεργειακούς μας σχεδιασμούς. Η πολιτική που ακολουθούσε τότε ο Δ. Χριστόφιας δεν της άφησε περιθώρια. Σε αντίθεση με την παρούσα κατάσταση που ο κ. Αναστασιάδης με τις αντιφάσεις και τις παλινδρομήσεις του όχι απλώς της επέτρεψε να είναι προκλητικότατη και επιθετική, αλλά μας άφησε και χωρίς ουσιαστική στήριξη από τη διεθνή κοινότητα.

Οφείλουμε να επισημάνουμε στον κ. Αναστασιάδη και στο Συναγερμό ότι ο ίδιος ο κ. Κασουλίδης απογύμνωσε κάθε επιχείρημα τους ότι δήθεν καλλιεργούμε ψευδαισθήσεις ή υπερβάλλουμε στην κριτική μας. Ο ίδιος ο κ. Κασουλίδης ανέφερε ότι η Κυβέρνηση λάμβανε προειδοποιήσεις για τις εξελίξεις αλλά τις αγνόησε. Ήταν δυστυχώς απασχολημένη να κάνει προεκλογική εκστρατεία με μεγάλα και κούφια λόγια περί «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» και «προστασίας των συμφερόντων της Κυπριακής Δημοκρατίας στο ακέραιο». Ξεγελούσαν συστηματικά και συνειδητά τον κόσμο για μικροπολιτικούς και εκλογικούς λόγους. Το ίδιο έκαναν το 1993 με τις ιδέες Γκάλι, το 1998 με τους S300, το 2013, και στις πρόσφατες εκλογές.

Πρέπει επιτέλους να αντλήσουν τα ορθά συμπεράσματα από τα όσα έγιναν και να επανέλθουν σε ορθή και συνεπή πολιτική γραμμή υπεράσπισης των συμφερόντων της Κύπρου και του συνόλου του κυπριακού λαού. Η αποκλιμάκωση της έντασης που προκαλεί η Τουρκία με την πειρατική συμπεριφορά της πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα όπως και η επανέναρξης των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό, όπως τη ζητά ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών. Η λύση του Κυπριακού, με δεδομένες τις συγκλίσεις που επιτεύχθηκαν επί Χριστόφια- Ταλάτ και αφορούν στους υδρογονάνθρακες, είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε το φυσικό πλούτο της χώρας μας προς όφελος του λαού μας. Αυτές οι συγκλίσεις αφήνουν πολύ λίγα για περαιτέρω ρύθμιση αναφορικά με το φυσικό αέριο. Σε αυτές, όλες ανεξαιρέτως οι θαλάσσιες ζώνες καθορίζονται ως αρμοδιότητες της ομοσπονδίας και όχι των ομόσπονδων μονάδων. Ως ομοσπονδιακή αρμοδιότητα καθορίστηκε και η οριοθέτηση με γειτονικά κράτη και η επίλυση διαφορών, όλα σύμφωνα με τη Συνθήκη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας στην οποία γίνεται αναφορά τρεις φορές στο κείμενο των συγκλίσεων. Συμφωνήθηκε επίσης ότι αυτή θα περιλαμβάνεται στον κατάλογο των συνθηκών της ομοσπονδιακής Κυπριακής Δημοκρατίας.

Συμφωνήθηκε επιπλέον ότι στις ομοσπονδιακές αρμοδιότητες περιλαμβάνονται οι φυσικοί πόροι ενώ στο κεφάλαιο της Οικονομίας επιτεύχθηκε σύγκλιση όσον αφορά την κατανομή των ομοσπονδιακών εσόδων, στα οποία ασφαλώς θα περιλαμβάνονται και τα έσοδα από το φυσικό αέριο. Όλα αυτά δεν πρέπει να χαθούν γιατί συνιστούν στέρεη βάση αναφορικά με τους υδρογονάνθρακες σε περίπτωση λύσης. Αυτά αναγκάστηκε να προτάξει το 2014 ο κ. Αναστασιάδη όταν η πολιτική που προηγουμένως ακολούθησε έφερε το Μπαμπαρός να αρμενίζει νότια των ακτών μας, αυτά ανέφερε και τελευταίως με την κρίση στην ΑΟΖ.

Όλα αυτά επιβεβαιώνουν τις θέσεις μας και την επιμονή μας να καλούμε τον κ. Αναστασιάδη να στηρίζει τις προσπάθειες του στο συμφωνημένο πλαίσιο και στις συγκλίσεις που επιτεύχθηκαν. Από την πλευρά της και η τουρκοκυπριακή ηγεσία οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να επιμείνει στα όσα συμφωνήθηκαν αν και ο δικός της στόχος είναι η λύση του Κυπριακού και όχι η έμμεση αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Οι έμμεσες απειλές αλλά και δηλώσεις που επιμένουν να βάζουν την Τουρκία στο κάδρο των εξελίξεων δεν εξυπηρετούν τα καλώς νοούμενα συμφέροντα ούτε των ελληνοκυπρίων αλλά ούτε των τουρκοκυπρίων. Αντιθέτως, εξυπηρετούν μόνο τον τουρκικό ιμπεριαλισμό και τον ντόπιο εθνικισμό και από τις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος.

Με το τέλος των Προεδρικών Εκλογών είχαμε επισημάνει ότι ως η ισχυρή δύναμη της αντιπολίτευσης δεν θα χαριστούμε σε κανέναν. Η κριτική μας θα είναι υπεύθυνη και αντικειμενική, αλλά αυστηρή. Ξέρουμε ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μοιράζεται μαζί μας κοινούς στόχους, κοινές προσδοκίες και οράματα. Για την επανένωση του τόπου, για τον εκσυγχρονισμό και τον εκδημοκρατισμό του κράτους και της κοινωνίας. Θέλουμε να ανοίξουμε την αγκαλιά μας και να δώσουμε τους αγώνες της Κύπρου μαζί τους. Στην πρώτη γραμμή αυτών των αγώνων χρειαζόμαστε το γυναικείο κίνημα. Όση δύναμη έχουν οι γυναίκες να χαρίζουν τη ζωή στον κόσμο, άλλη τόση δύναμη έχουν όταν οργανώνονται για να αλλάξουν τη ζωή, να αλλάξουν τον κόσμο.

Μας περιμένει πολλή δουλειά, πολλές και δύσκολες μάχες για τη νίκη του Ανθρώπου, τη νίκη του μέλλοντος. Ας μην χαθεί ούτε μια μέρα! Όλοι και όλες στην πάλη για το αύριο που μας αξίζει!

8 Μαρτίου 2018 και ώρα 19:30, Royal Hall Λευκωσία