Νομικά κατοχυρωμένη ισότητα αλλά οι διακρίσεις για το γυναικείο φύλο παραμένουν (της Νικολέττας Σοφοκλέους)

thumbnail

Παρ’ όλο που η ισότητα των δύο φύλων έχει κατοχυρωθεί νομικά σε όλα τα κράτη του δυτικού κόσμου, ωστόσο στην πράξη, το γυναικείο φύλο εξακολουθεί να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Ακόμα και στις δημοκρατικές και φιλελεύθερες κοινωνίες, οι γυναίκες, δυστυχώς, αντιμετωπίζουν συχνά περισσότερα προβλήματα από τους άντρες.

Παλαιότερα, η ανισότητα των δύο φύλων, ήταν κάτι σαν δεδομένο. Είναι για παράδειγμα, γνωστό ότι στην Αρχαία Ελλάδα οι γυναίκες όχι μόνο δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα αλλά ζούσαν στο σπίτι χωρίς ιδιαίτερη συμμετοχή σε οποιαδήποτε δραστηριότητα. Αργότερα, η θέση της γυναίκας, συγκριτικά βελτιώθηκε με την ουσιαστική αλλαγή να σημειώνεται στην Ευρώπη μετά το 19ο αιώνα οπότε και ξεκίνησε η Βιομηχανική Επανάσταση και οι γυναίκες  αναλαμβάνουν πια το ρόλο της εργάτριας. Σταδιακά, καταχωρείται το δικαίωμα του εκλέγειν και τελικά τα δύο φύλα στις σημερινές κοινωνίες απέκτησαν  την πλήρη ισότητα, νομικά τουλάχιστον. Αυτά βέβαια ισχύουν για τα δυτικά κράτη, αφού ακόμα σε πολλές αναπτυσσόμενες ή μουσουλμανικές  χώρες η κατάσταση για τη γυναίκα παραμένει τραγική.

Παρά όμως τη νομική ισότητα, οι γυναίκες ακόμα αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως για παράδειγμα, χαμηλότερες αμοιβές εργασίας, διακρίσεις στην αγορά εργασίας, μειωμένη πολιτική και επιχειρηματική αντιπροσώπευση, ανισότητα στο φορτίο οικιακής εργασίας κ.α.

Στο δικό μας τόπο, παρ’ όλο που οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ισότιμα στην εκπαίδευση, στην ιατρική περίθαλψη και αλλού, ωστόσο δε γίνεται το ίδιο στον επιχειρηματικό χώρο ή στην πολιτική. Αποτελεί πραγματικότητα το γεγονός ότι είμαστε από τις τελευταίες χώρες στην Ευρώπη σε αντιπροσώπευση γυναικών στην πολιτική ηγεσία, σε αντίθεση με τις σκανδιναβικές χώρες, που και αυτές δεν έχουν λύσει επαρκώς το θέμα. Στον τομέα της εργασίας συναντούμε πολύ περισσότερους άντρες σε υψηλότερες βαθμίδες της ιεραρχίας. Σοβαρότερες διακρίσεις υπάρχουν στον ιδιωτικό τομέα, όπου δεν είναι λίγοι οι εργοδότες που προτιμούν άγαμες ή άτεκνες γυναίκες για να αποφύγουν τη «σπατάλη» εργάσιμου χρόνου από άδειες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη και την ανατροφή του παιδιού.

Χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά να γίνει ώστε όλες και όλοι να είμαστε ίσοι στις κοινωνίες μας. Χρειάζεται σοβαρή δουλειά να γίνει για να απολαμβάνουμε όλες και όλοι ποιότητα ζωής σε ένα κόσμο όπου η βία και οι διακρίσεις κατά των γυναικών εντείνονται. Χρειάζεται δουλειά και αγώνας για να εξαλειφθούν οι διακρίσεις στις ίσες ευκαιρίες στη δουλειά, στη μόρφωση, την πολιτική συμμετοχή. Για μια κοινωνία δικαιότερη, πιο ανθρωποκεντρική που θα έχει ως γνώμονά της την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

της Νικολέττας Σοφοκλέους, Κοινοβουλευτική Συνεργάτιδα ΑΚΕΛ, Μέλος Γυναικείου Κινήματος ΠΟΓΟ