Αντιφώνηση της τιμώμενης Χριστίνας Δημητριάδου στην εκδήλωση της ΠΟΓΟ για την απονομή του 4ου Βραβείου Γυναικείας Προσφοράς «Κατίνας Νικολάου και Κλειώς Χριστοδουλίδου»
Η συγκίνηση μου είναι πολύ μεγάλη, κι’ ευχαριστώ από καρδιάς για την τιμή που μου γίνεται από την οργάνωση μου την ΠΟΓΟ, με την απόδοση σε μένα και στην αείμνηστη Ελέγκω, του βραβείου Γυναικείας Προσφοράς, Κατίνας Νικολάου και Κλειώς Χριστοδουλίδου. Η χαρά μου γίνεται ακόμη πιο μεγάλη, γιατί ακριβώς, το μοιράζομαι με την πολυαγαπημένη μας συναγωνίστρια Ελέγκω που δυστυχώς δεν βρίσκεται πια μαζί μας.
Παρά τη μεγάλη χαρά, αυτό το βραβείο θεωρώ ότι δεν ανήκει μόνο σε μας τις δύο, αλλά ανήκει σε κάθε αγωνίστρια που καθημερινά δινει δύσκολες μάχες μέσα στις σκληρές συνθήκες που ζούμε, μέσα στις αντιξοότητες, την ανεργία, φτώχεια, τις στερήσεις, τη βία, αλλά και μ’ αυτό τον αόρατο εχθρό που προκάλεσε την πανδημία.
Από πολύ μικρή, είχα ανεπτυγμένο το ενστικτο της αδικίας κάτι που δεν ανεχόμουνα, όπως δεν ανεχόμουνα να συμπεριφέρεται η κοινωνία και το σύστημα διαφορετικά στη γυναίκα από ότι στον άνδρα. Μέσα από το Λαϊκό Κίνημα στο οποίο με οδήγησαν αυτές μου οι ανησυχίες, έμαθα να τιμώ και να σέβομαι αλλά κυρίως να υπηρετώ τις ανθρώπινες αξίες, να αγωνίζομαι για ένα πλανήτη πιο ανθρώπινο, χωρίς ανισότητες και αδικία, όπου όλοι οι άνθρωποι να μπορούν και πρέπει να ζουν ισότιμα, σε συνθήκες κοινωνικής δικαιοσύνης.
Είναι γεγονός ότι ολόκληρη η ζωή μου είναι σφικτά δεμένη τόσο με την ΠΟΓΟ, όσο και με το κόμμα μου το ΑΚΕΛ, και το ευρύτερο Λαϊκο Κίνημα. Ποτέ δεν λιποψύχησα, ποτέ δεν το έβαλα κάτω, όσα εμπόδια κι’ αν συναντούσα και έχει μεγάλη σημασία για μένα να ξέρω, ότι πρόσθεσα έστω και κάτι, ότι βοήθησα έστω και λίγο, ώστε να αναγνωριστεί σε μεγαλύτερο βαθμό ο ρόλος που διαδραματίζει η γυναίκα στην χώρα μας.
Φίλες και φίλοι,
Η τιμή αυτή που μου γίνεται σήμερα, γίνεται ακόμη μεγαλύτερη γιατί επιλέχθηκε να μου αποδοθεί στα πλαίσια των εορτασμών των 70χρονων της ΠΟΓΟ. Είμαι πολύ περήφανη που ευτύχησα να υπηρετήσω το μεγαλύτερο οργανωμένο γυναικείο κίνημα του τόπου, όπου μαζί με τις άλλες γυναικείες οργανώσεις, δώσαμε σημαντικές μάχες για δικαίωση της Κύπρου και καλυτέρευση της θέσης της γυναίκας. Ωστόσο, την ίδια στιγμή γνωρίζουμε ότι απομένουν πολλά ακόμη να γίνουν. Η ίδια η ζωή μας δίδαξε και μας διδάσκει καθημερινά ότι τίποτα δεν χαρίζεται αλλά κατάκτιέται μόνο μέσα από πολλούς δύσκολους και επίπονους αγώνες.
Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ, μπαίνοντας πια στην 8η δεκαετία της ζωής του, θα συνεχίσει, είμαι βέβαιη, ακόμη πιο δυναμικά, ακόμη πιο αποφασιστικά τους αγώνες για την ίδια την ζωή, την Κύπρο, την πλήρη ισοτιμία.
Η γυναίκα της Κύπρου, είχε έχει και θα εξακολουθήσει να έχει, ένα μόνιμο πιστό φίλο και σύμμαχο που αφουγκράζεται τις ανησυχίες και τις αναζητήσεις της, τις αγωνίες και τα προβλήματα της. Όλα όσα δηλαδή συνθέτουν το αντικείμενο του αγώνα της και δημιουργούν την αναγκαιότητα συνέχισης της προσπάθειας που ξεκίνησε πριν από 70χρόνια ως ΠΟΔΓ. Γι’ αυτό και θεωρώ πολύ σημαντική τη σηματοδότηση των 70χρονων του κινήματος μας. Τιμώντας το παρελθόν συμβάλλουμε στην προσπάθεια να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Εύχομαι να μπορέσουμε την πολύτιμη κληρονομιά που πήραμε από όσες προηγήθηκαν να την κληροδοτήσουμε πολλαπλάσια στις γυναίκες που θα έρθουν στο κίνημα μετά από εμάς.
Οι νέες γυναίκες, εργαζόμενες, άνεργες, αυτοαπασχολούμενες, φοιτήτριες, επιστήμονες, να κρίνουν με βάση την πείρα της ίδιας τους της ζωής και να μαζικοποιήσουν τις γραμμές του κινήματος μας, να οργανώσουν την πάλη τους, να συμπορευθούν με το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα της ΠΟΓΟ, και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα, να διεκδικήσουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους. Να κατανοήσουν τις αιτίες και τις ρίζες των προβλημάτων τους και να παλέψουν συλλογικά και οργανωμένα για την πραγματική ισοτιμία τους.
Όσο πιο δύσκολοι γίνονται οι καιροί, τόσο πιο αναγκαία και επιβεβλημένη γίνεται η γυναικεία συμβολή, η οποία, θα αναδεικνύεται ως ασφαλέστερος δρόμος για έναν δικαιότερο και καλύτερο κόσμο, αφού και με τη συμμετοχή γυναικών θα λαμβάνονται αποφάσεις πάνω στα διαφορα ζητήματα που αφορούν και τις ίδιες. Πιστεύω στη γυναίκα, πιστεύω στην αγωνιστική κινητοποίηση των γυναικών και είμαι σίγουρη ότι με τους αγώνες τους, θα έλθουν και νέες κατακτήσεις που θα οδηγήσουν σε δικαιότερη κοινωνία και ακόμη πιο κοντά στην ισοτιμία ανδρών και γυναικών.
Προσωπικά ποτέ δεν μετάνιωσα που τάχθηκα σ’ αυτό το σκοπό, που υπηρέτησα από όλα τα πόστα αυτό το κίνημα αλλά και την αριστερά ευρύτερα. Και άλλη μια ζωή να είχα θα την πρόσφερα για να εξυπηρετήσω τα ίδια ιδανικά, τις ίδιες αξίες και στόχους. Θα την πρόσφερα για τη δικαιώση του τόπου και του λαού του, για την γυναίκα, και τις επόμενες γενιές…..
Σας ευχαριστώ
Ζήτω η ΠΟΓΟ
Λευκωσία, 6 Νοεμβρίου 2020