Ο ΟΗΕ διαπιστώνοντας την ένταση των διακρίσεων και της βίας που υπόκεινται τα κορίτσια σε διάφορα μέρη του κόσμου, αποφάσισε το 2012, να καθιερώσει την 11η Οκτωβρίου ως τη Διεθνή Ημέρα Κοριτσιού. Σήμερα, 4 χρόνια μετά την καθιέρωση της διεθνούς ημέρας, οι συνθήκες στις οποίες ζουν τα κορίτσια σε όλο τον κόσμο δεν φαίνεται να έχουν βελτιωθεί.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι συγκρούσεις, η φτώχεια και οι ανθρωπιστικές κρίσεις είναι σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ζωή των κοριτσιών, σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι των αγοριών. Παρά το γεγονός ότι παρουσιάζεται μεγάλη δυσκολία στην συλλογή στατιστικών στοιχείων από πολλές χώρες του κόσμου, οι αριθμοί που αναφέρονται σε μελέτες παγκόσμιων οργανισμών είναι αποκαρδιωτικοί. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου αναφορικά με την ελευθερία, την υγεία και την ασφάλεια των κοριτσιών.
Σύμφωνα με τη UNICEF 32 εκατομμύρια κορίτσια φεύγουν από το σχολείο πριν ολοκληρώσουν καν τα πρώτα χρόνια φοίτησης. Ανάμεσα στους λόγους που τις αναγκάζουν να μην συνεχίσουν τη φοίτηση τους είναι η πρόωρη είσοδος τους στην εργασία και η ανάληψη καθηκόντων τόσο στη φροντίδα του νοικοκυριού όσο και στην ανατροφή των μικρότερων παιδιών της οικογένειας. Παγκοσμίως, τα κορίτσια 5-14 ετών ξοδεύουν 550 εκατομμύρια ώρες καθημερινά σε οικιακές εργασίες, ώρες που θα μπορούσαν να επενδύσουν στην εκπαίδευση τους.
Επιπλέον, τα κορίτσια που ανήκουν στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα αναγκάζονται συχνά να παντρευτούν σε πολύ νεαρή ηλικία και ως εκ τούτου εγκαταλείπουν το σχολείο. Σύμφωνα με τη UNICEF, ο αριθμός των γυναικών ανά τον κόσμο που παντρεύονται προτού ενηλικιωθούν φτάνει τα 700 εκατομμύρια, ενώ μία στις τρεις, περίπου 250 εκατομμύρια, παντρεύονται προτού γίνουν 15 ετών. Τα κορίτσια που παντρεύονται σε νεαρή ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν οικογενειακή βία, κακοποίηση και βιασμό. Στις περισσότερες χώρες με χαμηλό ή μεσαίο κατά κεφαλή εισόδημα, περισσότερο από το 1/5 των έφηβων κοριτσιών έχουν υποστεί βία από τον σύντροφο τους στη διάρκεια ενός έτους. Πέραν αυτού, εγκυμονούν πριν να είναι σωματικά και ψυχολογικά έτοιμες, γεγονός που έχει επιπτώσεις τόσο στη δική τους υγεία όσο και στη υγεία του παιδιού τους.
Σημειώνουμε ότι παρά το γεγονός ότι γίνονται προσπάθειες για τον περιορισμό του βάρβαρου εθίμου του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων, περίπου ένα στα τρία κορίτσια έχει υποστεί αυτό το μαρτύριο στις χώρες όπου εφαρμόζεται η πρακτική της κλειτοριδεκτομής. Παράλληλα στην υπο-Σαχάρια Αφρική, την περιοχή η οποία πλήττεται σε μεγαλύτερο βαθμό από τον υιό HIV, 3 στους 4 εφήβους που έχουν μόλις μολυνθεί από τον υιό είναι κορίτσια 15-19 ετών.
Ως Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ, εδώ και χρόνια αγωνιζόμαστε για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων όλων των παιδιών, αγοριών και κοριτσιών, στηρίζοντας κάθε οργανωμένο σύνολο και κάθε πρωτοβουλία που θέτει στο επίκεντρο της την προστασία τους. Στεκόμαστε στο πλευρό των οργανώσεων που αγωνίζονται ενάντια σε φαινόμενα που καταπατούν τα δικαιώματα των κοριτσιών ειδικότερα. Σε αυτό το πλαίσιο θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε αφενός για πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού, για εξάλειψη κάθε μορφής βίας, διάκρισης, εκμετάλλευσης, κακοποίησης και καταπίεσης των παιδιών και αφετέρου για οικοδόμηση μιας κοινωνίας όπου θα παρέχονται κατάλληλες υποδομές για υγιή ανάπτυξη τους, όπως υποδομές φροντίδας, διαπαιδαγώγησης και αξιοποίησης του ελεύθερου τους χρόνου. Εξάλλου, στη δική μας αντίληψη, ο αγώνας για την προστασία και την ευημερία του παιδιού αποτελεί κομμάτι του αγώνα για την οικοδόμηση του κόσμου της ειρήνης και της δίκαιης κοινωνίας.