Εργαζόμενη, μαθήτρια, φοιτήτρια, αγρότισσα,άνεργη, συνταξιούχε, μετανάστρια

Γυναίκα,

Σήμερα που άλλοι και άλλες θα «γιορτάζουν» και θα πανηγυρίζουν για την «ισότητα ανδρών και γυναικών που έχει επιτευχθεί» πρέπει να ξέρεις ότι

• σε όλες τις χώρες του κόσμου –όση πρόοδος κι αν έχει επιτευχθεί- η ανεργία, η φτώχεια, η μερική απασχόληση, οι μειωμένες απολαβές συνεχίζουν να «κτυπούν» πρώτα τις γυναίκες. Οι στατιστικές είναι μόνιμα –είτε σε περίοδο κρίσης είτε σε περίοδο ανάπτυξης- δυσμενέστερες για τη γυναίκα…
• όταν το κεφάλαιο καταβροχθίζει κατακτήσεις των εργαζομένων κι όταν ιδιωτικοποιούνται κοινωνικές υπηρεσίες πρόνοιας, τότε η εργαζόμενη γυναίκα –που έχει διπλές ευθύνες στη δουλειά και στην οικογένεια- συνθλίβεται διπλά…
• σε όλη την Ευρώπη καταγράφεται αύξηση στις απολύσεις εγκύων εργαζομένων από την εργοδοσία για την οποία η μητρότητα δεν είναι υπόθεση κοινωνική, αλλά λογιστική…
• η ενδοοικογενειακή βία και η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας έχουν κατά κανόνα θύματα γυναίκες…
• μπορεί σήμερα να μην έχουμε εξευτελιστικούς θεσμούς για τη γυναίκα, όπως η προίκα, όμως η εικόνα που φτιάχνουν για τη γυναίκα τα αστικά ΜΜΕ και το lifestyle δεν είναι λιγότερο εξευτελιστική…
• οι γυναίκες-μαζί με τα παιδιά- χωρίς να βρίσκονται στα πεδία των μαχών είναι τα περισσότερα θύματα σε κάθε πόλεμο…
• εκατομμύρια γυναίκες πουλιούνται και αγοράζονται καθημερινά στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα της σωματεμπορίας και της πορνείας…
• πάνω από 140 εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί το αποκρουστικό «έθιμο» της κλειτοριδεκτομής… Στον 21^ο αιώνα εκατομμύρια γυναίκες δεν δικαιούνται να μορφωθούν, να εργαστούν, να κυκλοφορήσουν «ασυνόδευτες» και «ακάλυπτες», ενώ χιλιάδες γυναίκες λιθοβολούνται μέχρι θανάτου για εγκλήματα «τιμής»…
• παρά τα ευχολόγια και τις «ποσοστώσεις» για αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, αυτή τη στιγμή μόνο οι 10 από τους 151 εκλεγμένους αρχηγούς κρατών, μόνο το 16% των υπουργών και μόνο το 19% των βουλευτών σε όλο τον κόσμο είναι γυναίκες…

Η 8^η του Μάρτη δεν είναι μέρα γιορτής

Τίποτα δε χαρίζεται, τα πάντα κατακτιούνται

Σήμερα κατ’ αρχήν είναι μέρα απολογισμού της εκατοντάχρονης πάλης για την ισοτιμία των φύλων και τη χειραφέτηση της γυναίκας από κάθε μορφής διάκριση και καταπίεση. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν γίνει τεράστια βήματα προς τα μπρος. Αναμφισβήτητα, η σημερινή γυναίκα ζει καλύτερα από τη μητέρα της και τη γιαγιά της. Εδώ και δεκαετίες η μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών είναι ενταγμένη στην εργασία και στην εκπαίδευση. Η συμμετοχή των γυναικών στο συνδικαλισμό, την πολιτική ζωή, στους μαζικούς φορείς αυξήθηκε σημαντικά. Οι γυναίκες είναι παρούσες στον πολιτισμό, στον αθλητισμό και στην επιστήμη. Χιλιάδες γυναίκες βρίσκονται στη δημόσια διοίκηση, στη δικαιοσύνη ενώ έσπασε και το «άβατο» στα σώματα ασφαλείας. Εκσυγχρονίστηκε το οικογενειακό δίκαιο. Λήφθηκαν μέτρα ενάντια στη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας. Κατοχυρώθηκε νομικά η ισότητα στην εργασία, η ισομισθία, η προστασία της μητρότητας.

Τίποτα από αυτά δεν μας χαρίστηκε. Όλα κατακτήθηκαν με τους αγώνες του οργανωμένου προοδευτικού γυναικείου κινήματος, το οποίο τασσόμενο στο πλευρό του εργατικού κινήματος είδε μικρές και μεγάλες του διεκδικήσεις να γίνονται ζωή και πράξη.

Βήματα προόδου από την κυβέρνηση Χριστόφια

Το ζήτημα της γυναικείας ανισοτιμίας αφορά πρώτα και κύρια τις γυναίκες που προέρχονται από τις τάξεις του εργαζόμενου λαού, οι οποίες δεν μπορούν να έχουν ανέσεις και διευκολύνσεις για να αντεπεξέλθουν στις διπλές ευθύνες και βάρη. Σήμερα λοιπόν, ανανεώνουμε την απαίτηση των γυναικών για μια κοινωνικοοικονομική πολιτική που να προστατεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων –ανδρών και γυναικών, να προασπίζεται τις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες, να βάζει φραγμούς στο μεγάλο κεφάλαιο και στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

Για αυτό, οι εργαζόμενες γυναίκες της Κύπρου πρέπει να στηρίξουμε την πλήρη υλοποίηση του προγράμματος διακυβέρνησης του Δ. Χριστόφια, του πιο φιλολαϊκού προγράμματος που έχει κατατεθεί ποτέ στον τόπο μας. Όσο κι αν ενοχλούνται τα συμφέροντα και τα κατεστημένα που θέλουν την κυπριακή κοινωνία στάσιμη!

Με την καθοριστική στήριξη του Κόμματος της Εργατικής Τάξης, ΑΚΕΛ και του Γυναικείου Κινήματος της ΠΟΓΟ έχουν γίνει μεγάλα βήματα στα θέματα γυναίκας. Λήφθηκαν μέτρα που εμπεδώνουν την ισότητα στην εργασία και προστατεύουν τη μητρότητα. Στηρίχθηκαν υποδομές και υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων που ανακουφίζουν τη εργαζόμενη μάνα. Εκπονήθηκε πολιτική για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας και της σωματεμπορίας γυναικών. Εντάχθηκε στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση η διαπαιδαγώγηση των νέων με τα ιδανικά της ισοτιμίας των φύλων.

Γυναίκες της Κύπρου,

Έχουν περάσει 100 χρόνια από τον πρώτο εορτασμό της 8^ης του Μάρτη ως της Διεθνούς Μέρας της Γυναίκας, η οποία καθιερώθηκε προς τιμή της ηρωικής απεργίας των εργατριών στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης το 1857, με αιτήματα «δεκάωρη δουλειά, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών»… Η απεργία χτυπήθηκε βίαια, βάφτηκε με αίμα αλλά τελικά ορθώθηκε στην Ιστορία ως φωτεινός φάρος για κάθε αγώνα που έγινε, που γίνεται και που θα γίνει από τις εργαζόμενες γυναίκες όλου του κόσμου.

Τόσα χρόνια μετά η ισοτιμία των φύλων σε όλο το πλάτος και βάθος της ζωής παραμένει ακόμα όραμα και όχι πραγματικότητα. Για αυτό το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ καλεί τις γυναίκες της Κύπρου, και πρώτα και κύρια τις εργαζόμενες και τις νέες γυναίκες να πυκνώσουν τις γραμμές της οργανωμένης πάλης για να θρυμματιστούν όλα τα βαρίδια που κρατούν καθηλωμένες τις γυναίκες:

• να πρωταγωνιστήσουμε στον αγώνα για λευτεριά και επανένωση της Κύπρου
• να φράξουμε το δρόμο σε όσους θέλουν να αλυσοδέσουν την Κύπρο στη λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ. Οι μαυροφορεμένες γυναίκες της Κύπρου δεν ξέχασαν τι σημαίνει ΝΑΤΟ…

• να εφαρμοστεί πλήρως το πρόγραμμα διακυβέρνησης και στα θέματα γυναίκας, να προστατευτούν και να επεκταθούν οι  κατακτήσεις της εργαζόμενης γυναίκας, να αναγνωριστεί στην πράξη η μητρότητα ως κοινωνική ευθύνη
• να καταπολεμήσουμε τα αναχρονιστικά σεξιστικά στερεότυπα που αναπαράγονται στο χώρο των ΜΜΕ και της εκπαίδευσης για το ρόλο της γυναίκας στη δημόσια και ιδιωτική ζωή

Ψηφίζουμε ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις

Οι δυνάμεις της πλουτοκρατίας και της νεοφιλελεύθερης δεξιάς στην Κύπρο και στην Ευρώπη, έχουν αποδειχθεί οδοστρωτήρες των κοινωνικών και εργατικών κατακτήσεων. Οι εργαζόμενες γυναίκες μόνο να χάσουν έχουν όταν οι δυνάμεις αυτές κερδίζουν έδαφος. Στις βουλευτικές εκλογές, στις 22 του Μάη, το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ καλεί τις γυναίκες της Κύπρου να στηρίξουν τη μεγάλη κοινωνικοπολιτική συμμαχία του ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις ώστε  η φωνή της προόδου, η φωνή των εργαζομένων –ανδρών και γυναικών- να είναι ακόμα πιο δυνατή μέσα στη Βουλή!

Παλεύουμε για τη νέα κοινωνία!

Ξέρουμε καλά ότι η ισοτιμία των φύλων -που προϋποθέτει κοινωνική ισότητα- δεν χωράει μέσα σε ένα σύστημα που ζει με την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και την εμπορευματοποίηση των πάντων. Για αυτό παλεύουμε για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας που θα είναι δίκαιη από τα θεμέλια της και θα βάζει στο επίκεντρο της, τον άνθρωπο –γυναίκα και άνδρα- και τις ανάγκες του! Για το νέο κόσμο που δεν είναι απλά εφικτός, αλλά είναι αναγκαίος και επίκαιρος: ο κόσμος της ειρήνης και του σοσιαλισμού, στον οποίο οι ανισότητες, η εκμετάλλευση, η αδικία, η φτώχεια θα είναι λέξεις για το μάθημα της ιστορίας.