Διακήρυξη Γυναικείου Κινήματος ΠΟΓΟ για την 8η Μαρτίου 2014

ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΓΟ:

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

H 8^η του Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα Της Γυναίκας έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως μια λαμπρή σελίδα στην ιστορία του παγκόσμιου κινήματος των γυναικών για κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα, για ισοτιμία των δύο φύλων, για ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη. Μέρα αποτίμησης των κατακτήσεων και αφετηρία νέων αγώνων ενάντια στην εκμετάλλευση και στις διακρίσεις λόγω φύλου.

Τιμούμε τις πρωτοπόρες εργάτριες στα ραφτάδικα και υφαντουργεία της Νέας Υόρκης που με τον ξεσηκωμό τους το 1857, χάραξαν το δρόμο στη διεκδίκηση και στις κατακτήσεις του γυναικείου κινήματος. Ο αγώνας τους πνίγηκε στο αίμα όταν οι εργάτριες χτυπήθηκαν βάναυσα από την αστυνομία. Δεν πνίγηκε όμως η προοπτική για περαιτέρω διεκδικήσεις για ίσα δικαιώματα στη δουλειά και στη ζωή, κρατική πρόνοια για τη μητρότητα, χειραφέτηση της γυναίκας και ισοτιμία των φύλων.

Στέλλουμε μήνυμα αλληλεγγύης σε όλες τις γυναίκες, την εργαζόμενη, την άνεργη, τη γυναίκα της αγροτιάς, τη μετανάστρια, τη συνταξιούχο, τη γυναίκα της προσφυγιάς, σε όλες τις γυναίκες του καθημερινού  μόχθου που σηκώνουν το βάρος της διπλής εκμετάλλευσης της γυναίκας, στο σπίτι και στη δουλειά.

Η 8^η του Μάρτη δεν είναι γιορτή! Είναι μέρα αγώνα!

Παρά την πρόοδο και τα τεράστια βήματα που έγιναν στη θέση της γυναίκας, η πραγματική ισοτιμία των φύλων δεν έχει ακόμα επιτευχθεί.

Εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο ζουν σε χώρες που ούτε καν νομικά δεν θεωρούνται ισότιμοι πολίτες. Δεν δικαιούνται να μορφωθούν, να εργαστούν, να κυκλοφορούν ελεύθερες, να έχουν παρουσία στη δημόσια και στην πολιτική ζωή. Εκατομμύρια γυναίκες ζουν στον εφιάλτη της εξαναγκαστικής πορνείας και της σωματεμπορίας. Εκατομμύρια γυναίκες –και στις ανεπτυγμένες χώρες της δύσης- βιώνουν τη βία κατά των γυναικών. Εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο υποβάλλονται στο «έθιμο» του ακρωτηριασμού των γεννητικών τους οργάνων, σε λιθοβολισμούς και απαγχονισμούς για «λόγους τιμής». Οι γυναίκες ακόμα, μαζί με τα παιδιά –παρόλο που δεν βρίσκονται στα πεδία των μαχών- είναι τα πρώτα θύματα σε κάθε πόλεμο και σύρραξη… Για ποια ισοτιμία και ποια ελευθερία μπορούμε λοιπόν να μιλούμε;

Οι πολιτικές Τρόικα και κυβέρνηση Αναστασιάδη

πλήττουν τις γυναίκες

Στην Κύπρο, βλέπουμε ότι σημειώνεται νέα υποχώρηση και χάνονται κοινωνικές και εργατικές κατακτήσεις. Οι πολιτικές της ΕΕ και το μνημόνιο Τρόικας–κυβέρνησης Αναστασιάδη πισωγυρίζουν τις εργασιακές σχέσεις, διαλύουν το κοινωνικό κράτος και ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες κοινωνικής ωφέλειας. Η εργαζόμενη γυναίκα πληρώνει διπλό κόστος σε αυτές τις συνθήκες. Η ανεργία και η φτώχεια την πλήττει δυσανάλογα ενώ η οικονομική εξάρτηση της γυναίκας σε συνδυασμό με την κοινωνική εξαθλίωση που συντελείται, οδηγεί σε έξαρση φαινομένων όπως η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική παρενόχληση κλπ…

Οι γυναίκες της Κύπρου -και ειδικότερα οι γυναίκες που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα- έχουν πλέον μια αρκετά ξεκάθαρη εικόνα για την πολιτική της κυβέρνησης Αναστασιάδη απέναντι στα θέματα γυναίκας και ισοτιμίας των φύλων, τα οποία είναι συνδεδεμένα με τη γενικότερη κοινωνική πολιτική. Οι υποδομές φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων συρρικνώνονται. Η φιλελευθεροποίηση του ωραρίου εξουθενώνει την εργαζόμενη γυναίκα και μητέρα.

Οι κοινωνικές παροχές μειώνονται και οι φορολογίες αυξάνονται ισοπεδωτικά. Η οικονομική στήριξη προς τις γυναικείες οργανώσεις κουτσουρεύτηκε ενώ υπάρχει τάση υποβάθμισης του Εθνικού Μηχανισμού για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Η πανευρωπαϊκή θλιβερή πρωτιά της Κύπρου στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου της κυβέρνησης Αναστασιάδη είναι καλά γνωστή. Φυσιολογικά διερωτούνται οι γυναίκες της Κύπρου πού ακριβώς θέλει να οδηγήσει τα πράγματα αυτή η κυβέρνηση. Ο Πρόεδρος πρέπει να ξαναθυμηθεί αυτό που ανακάλυψε προεκλογικά ότι δηλαδή «Οι γυναίκες σκέφτονται» και δεν πρόκειται να μείνουν απαθείς στο πισωγύρισμα της κοινωνίας.

8η του Μάρτη: κάλεσμα δράσης

Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ καλεί τις γυναίκες του τόπου να πυκνώσουν τις γραμμές του οργανωμένου συλλογικού αγώνα για να:

• Υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις των γυναικών και του εργατικού κινήματος, το κοινωνικό κράτος και το δημόσιο πλούτο της χώρας μας

• Παλέψουμε για έξοδο της Κύπρου από το μνημόνιο.

• Απορρίψουμε τις πολιτικές της ΕΕ που βυθίζουν τους λαούς στη λιτότητα και τη φτώχεια και στρατιωτικοποιούν επικίνδυνα την ήπειρο μας, διεκδικώντας ταυτόχρονα μια άλλη Ευρώπη, την Ευρώπη των Λαών!

• Αντισταθούμε στα σχέδια για ένταξη της Κύπρου στον επιθετικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ.

• Ενωθούμε –Ελληνοκύπριες και Τουρκοκύπριες- στην πάλη για ειρηνική λύση του κυπριακού που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση, επανένωση και αποστρατιωτικοποίηση του νησιού μας!

• Συνεχίσουμε την πάλη για την κοινωνία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης που θα διασφαλίζει στην πράξη την κοινωνική ισότητα και την ισοτιμία των φύλων!