Διακήρυξη για τις μαύρες επετείους (14.07.2010)

Εδώ και 36 χρόνια ο Ιούλης είναι σημαδεμένος για τον κυπριακό λαό με τη μαύρη επέτειο του δίδυμου ΝΑΤΟϊκού εγκλήματος σε βάρος της Κύπρου, με το προδοτικό πραξικόπημα που διενέργησε η Χούντα και η γριβική ΕΟΚΑ Β’, και τη βάρβαρη εισβολή της Τουρκίας στο νησί μας.  Η μνήμη και η καταδίκη του εγκλήματος δεν είναι μόνο χρέος και φόρος τιμής για όσους χάθηκαν το 1974, είναι κυρίως υπόσχεση ότι ο τόπος μας δεν θα ξαναζήσει τον όλεθρο του φασισμού και του πολέμου. Υπόσχεση προς τη μάνα της Κύπρου ότι ο μικρός μας τόπος δε θα αιματοκυλιστεί ποτέ ξανά. Δεν θα χρειαστεί άλλες γυναίκες να γεννήσουν κάτω από τα δέντρα και μέσα στα αντίσκηνα της προσφυγιάς. Δεν θα ξανακλάψουν μάνες σκοτωμένων και αγνοουμένων.

Κάθε Κύπρια και Κύπριος πατριώτης μπορεί να αντιληφθεί ότι ένας είναι ο δρόμος που μπορεί να διασφαλίσει τη διαρκή ειρήνη και ασφάλεια στο νησί: μια δίκαιη, βιώσιμη και συμφωνημένη από τις δύο κοινότητες λύση του κυπριακού προβλήματος που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό και θα επανενώνει την πατρίδα μας.  Πρέπει επίσης να αποκαθιστά και να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, περιλαμβανομένου του δικαιώματος επιστροφής των προσφύγων στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Ο τερματισμός του συνεχιζόμενου δράματος των οικογενειών των αγνοουμένων με την διακρίβωση της τύχης ενός έκαστου των αγνοουμένων αποτελεί προϋπόθεση για να γυρίσει ο τόπος μας σελίδα.

Τα 36 χρόνια κατοχής δημιούργησαν σειρά δυσεπίλυτων προβλημάτων που ήταν αναμενόμενο ότι θα συνιστούσαν σοβαρά εμπόδια στην όποια προσπάθεια μας. Ωστόσο, μέσα στα δύο χρόνια των διαπραγματεύσεων υπήρξε σημαντική πρόοδος σε βαθμό που να μπορούμε να πούμε ότι για πρώτη φορά από το 1974 οι δύο κοινότητες έχουν συγκλίνει σε τόσο μεγάλο όγκο θεμάτων. Από την άλλη παραμένουν σημαντικές διαφορές σε πτυχές που άπτονται της ουσίας του κυπριακού. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτό οφείλεται στην τουρκική αδιαλλαξία αλλά και στις απαράδεκτες θέσεις που κατατέθηκαν από την τουρκοκυπριακή ηγεσία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Τα διαβήματα του Προέδρου προς τον ΟΗΕ και τη διεθνή κοινότητα αποδεικνύουν ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας είναι απόλυτα δεσμευμένος στη διαδικασία και απόλυτα συνεπής στη βάση των διαπραγματεύσεων.

Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ, η μαζικότερη και ιστορικότερη γυναικεία οργάνωση του τόπου, στηρίζει τους χειρισμούς του Προέδρου Χριστόφια, ο οποίος εμμένει σθεναρά σε θέσεις αρχών και στις διαχρονικές θέσεις του Εθνικού Συμβουλίου ενώ ταυτόχρονα επιδεικνύει την απαραίτητη ευελιξία στην τακτική ώστε να προωθούνται τα πράγματα προς τη λύση.

Αναμφισβήτητα ο αγώνας του λαού μας διεξάγεται μέσα σε ένα δυσμενές διεθνές περιβάλλον όπου κυριαρχεί η ιμπεριαλιστική νέα τάξη πραγμάτων και η κατοχική Τουρκία αναδεικνύεται σε περιφερειακή ενεργειακή δύναμη  ενώ συνεχίζει να θεωρεί την Κύπρο ως προέκταση της Ανατολίας. Η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που εγκαινίασε η σημερινή κυβέρνηση της Κύπρου αποδίδει καρπούς κι αυτό αποτυπώνεται τόσο σε μια σειρά ψηφισμάτων και αποφάσεων διεθνών οργανισμών όσο και στη στήριξη που βρίσκουν οι θέσεις μας από πολλά κράτη.

Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ εκφράζει την ανησυχία του για τις αβάσιμες και ισοπεδωτικές επιθέσεις ενάντια στο Πρόεδρο της Δημοκρατίας από δυνάμεις στο εσωτερικό μέτωπο. Με τη στάση και τις απόψεις αυτών των δυνάμεων δίδεται το μήνυμα ότι δεν είναι με την πολιτική Χριστόφια που διαφωνούν αλλά με την ομοσπονδιακή λύση και την ιδέα της επανένωσης του νησιού. Η συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων στη βάση των διαχρονικών θέσεων του Εθνικού Συμβουλίου και των δεσμεύσεων που αναλάβαμε έναντι της διεθνούς κοινότητας σε συνδυασμό με την ενότητα του λαού μας γύρω από τον Πρόεδρο και την πολιτική του αποτελεί ένα ισχυρό όπλο στην υπόθεσή μας.

Παράλληλα, εκφράζουμε την ανησυχία μας για την εμφάνιση πλειάδας εθνικιστικών και νεοφασιστικών οργανώσεων την τελευταία περίοδο στον τόπο μας, οι οποίες χύνουν το δηλητήριο τους μέσα στη νεολαία και ναρκοθετούν το μέλλον του τόπου μας. Ο λαός μας έχει δεινοπαθήσει από τη φασιστική δράση και για αυτό τέτοιες καταστάσεις θα πρέπει να καταδικαστούν απερίφραστα από όλες τις πολιτικές δυνάμεις και να απομονωθούν αποφασιστικά.

Στα 60 του χρόνια, το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ ήταν παρόν σε όλες τις κρίσιμες μάχες που έδωσε ο λαός μας ενάντια στην αποικιοκρατία, στις νατοϊκές συνωμοσίες, στο σοβινιστικό μίσος, στον εοκαβήτικο φασισμό, στην εισβολή και στη μάχη για να επουλωθούν οι πληγές της. Σήμερα, το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ απαντά ξανά παρόν στην αναμέτρηση του λαού μας ενάντια στην κατοχή και την οριστικοποίηση της διχοτόμησης  και υπέρ του αγώνα για την απελευθέρωση και επανένωση της Κύπρου και του λαού της.