Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ θα ήθελε να εκφράσει και δημόσια την αλληλεγγύη του με το δημοκρατικό και προοδευτικό γυναικείο κίνημα στην Ινδία. Τις τελευταίες μέρες γίναμε μάρτυρες ενός, δυστυχώς όχι πρωτοφανούς, περιστατικού βιασμού στην Ινδία. Σε επικοινωνία που είχε η Γενική Γραμματέας της ΠΟΓΟ, βουλευτής του ΑΚΕΛ Σκεύη Κουκουμά με την Πρόεδρο της Εθνικής Οργάνωσης Γυναικών Ινδίας, Άννη Ρατζιά, μετέφερε την αλληλεγγύη της ΠΟΓΟ στις γυναίκες της Ινδίας και στον αγώνα που δίνουν ενάντια σε αυτή την αποκρουστική έκφανση της ανισοτιμίας των δύο φύλων.
Είναι φανερό ότι πέρα από τις δομές εξουσίας και ανισοτιμίας των δύο φύλων πάνω στις οποίες οικοδομούνται όλες οι μορφές βίας, καταπίεσης και διακρίσεων σε βάρος της γυναίκας παγκοσμίως, στην Ινδία υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο απηρχαιωμένο και κατάφωρα προσβλητικό για τις γυναίκες. Πέρα από τις πολιτικές στήριξης της γυναίκας, η Ινδία θα πρέπει να προβληματιστεί γύρω από μια ριζική μεταρρύθμιση του νομικού υπόβαθρου που αφορά την έμφυλη βία αλλά και να καταπολεμήσει την κουλτούρα της ατιμωρησίας και της καταπάτησης των δικαιωμάτων της γυναίκας.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της χώρας, μέσα στο 2011 καταγγέλθηκαν επίσημα γύρω στις 24 χιλιάδες περιπτώσεις βιασμών, ενώ η όλη προσέγγιση της αστυνομίας και του νομικού συστήματος που αφορά τους βιασμούς οδηγεί ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών να μη προβαίνουν σε καταγγελίες.
Το τελευταίο περιστατικό που πυροδότησε τη μεγάλη αντίδραση τόσο του γυναικείου κινήματος όσο και ευρύτερα της κοινωνίας στην Ινδία είναι απάντηση στη γενικότερη νοοτροπία που επικρατεί στην χώρα και στη διαχρονική απαξιωτική αντιμετώπιση της γυναίκας. Στην Ινδία, ακόμα πωλούνται γυναίκες έναντι χρηματικής αμοιβής. Σύμφωνα με τα στοιχεία της UNICEF στη χώρα, το 47% των γυναικών υποχρεώνονται μέσα από οικονομικές συμφωνίες των γονιών τους να παντρεύονται πριν την ηλικία των 18, ενώ στο παγκόσμιο σύνολο των περιπτώσεων παιδικών γάμων η Ινδία κατέχει το 40%. Ταυτόχρονα, σε συνδυασμό με ένα ανεπαρκές νομοθετικό πλαίσιο για την ενδοοικογενειακή βία και το βιασμό μόνο ένα μικρό ποσοστό των υποθέσεων που φτάνουν στα δικαστήρια καταλήγουν σε καταδικαστική απόφαση. Η κορωνίδα όμως της προσβλητικής αντιμετώπισης της γυναίκας στην Ινδία είναι το γεγονός ότι το θύμα του βιασμού θεωρείται από τις αρχές συνυπεύθυνο ένεκα και των αντιλήψεων που συντηρούνται και αναπαράγονται. Πολλές φορές οι αρχές ηθελημένα αποφεύγουν να διεξάγουν έρευνες, να καταγράφουν τις καταγγελίες, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις υποχρεώνουν το θύμα να παντρευτεί τον θύτη, καταδικάζοντας την γυναίκα σε μια εφ όρου ζωής επανάληψη του βιασμού της.
Η παιδική θνησιμότητα παρουσιάζεται σε ψηλότερα ποσοστά στα κορίτσια από ότι στα αγόρια γεγονός που είναι συνδεδεμένο και με την επικρατούσα άποψη πως η γυναίκα δεν προσφέρει οικονομικά στην οικογένεια. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι να μειώνεται δραματικά το ποσοστό των γυναικών στο συνολικό πληθυσμό της χώρας.
Δεν μπορεί κανένας και καμιά να μην επισημαίνει ότι την ίδια στιγμή που χιλιάδες γυναίκες οδηγούνται στην αυτοκτονία γιατί δεν μπορούν να αντέξουν την κατακραυγή της κοινωνίας μετά από ένα βιασμό, που παιδιά γίνονται σεξουαλικά αντικείμενα μετά από αγοραπωλησίες, που τα δικαιώματα του παιδιού και της γυναίκας καταπατούνται βάρβαρα ένεκα της «πολιτιστικής κουλτούρας» της χώρας, η Ινδία να παρουσιάζεται από τον καπιταλιστικό κόσμο ως «οικονομικό θαύμα» και χώρα-παράδεισος για τους επενδυτικούς κολοσσούς και τα μονοπώλια. Είναι και αυτό μια θλιβερή απόδειξη ότι η ανάπτυξη και τα κέρδη των καπιταλιστών δεν αποτελούν ανάπτυξη και κέρδος για τους λαούς και την πρόοδο
Το πρόβλημα της βίας κατά των γυναικών μπορεί να είναι πιο οξυμένο σε ορισμένες χώρες, όμως η αλήθεια είναι ότι αφορά όλες τις χώρες του κόσμου. Ούτε οι αναπτυγμένες χώρες της Δύσης ούτε χώρες με παράδοση στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπόρεσαν να ξεριζώσουν αυτό το αποκρουστικό φαινόμενο, γιατί αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου ενός συστήματος που συντηρεί και συντηρείται από τη βία, τις ανισότητες, την καταπίεση, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, πτυχή της οποίας είναι η ανισοτιμία των δύο φύλων
Ως Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στις γυναίκες της Ινδίας και δεσμευόμαστε ότι θα εργαστούμε για να γίνει γνωστός στην Κύπρο και στον κόσμο ο αγώνας τους.
08.01.2013